Love forever?

Ludmiła

Blondynka jęknęła cichutko, czując jak jego wargi powolnie wędrują po jej skórze. Teraz to już zupełnie czuła się jak w niebie, jakby umarła i trafiła do raju. Niezwykłe.
- Jesteś cudowny - szepnęła. Teraz była mu wdzięczna, że przekonał ją do kupienia tego domu, bo było tu wprost nieziemsko.

Ludmiła

Zadrżała lekko, a potem jęknęła i pokręciła lekko głową.
- D-dziękuję... - szepnęła, po czym odwróciła się do niego, siadając mu na biodrach. Pogłaskała go po policzkach i pokręciła delikatnie głową.
- Doprowadzasz mnie do szaleństwa, wiesz? - szepnęła.

Ludmiła

Miała coś powiedzieć, ale jednak poczuła jego wargi na swoich, więc szybko odwzajemniła pocałunek i przylgnęła do niego całym ciałem, zaciskając uda na jego biodrach. Przejechała dłońmi po jego policzkach, a potem po ramionach i barkach, a następnie klatce piersiowej. Jej serce waliło jak młotem, a z głowy wyparowały wszystkie myśli.

Ludmiła

Odetchnęła cichutko i uśmiechnęła się pod nosem. Pogłaskała go po włosach i roześmiała się cicho. Czuła jego dłonie na swoich pośladkach, co tylko ją podsycało.
- Dziękuję... - mruknęła, głaszcząc jego skórę - Ty też, ale na twoim miejscu bym uważała... - dodała cicho, nieco tajemniczym tonem.

Ludmiła

Zachichotała i pokręciła delikatnie głową.
- Uważałabym na twoim miejscu, bo twój kochany aniołek łatwo zamienia się w diabełka - wymruczała mu do ucha i musnęła lekko policzek, a potem przejechała po jego brzuchu, a potem palcami przebiegła po męskości, bardzo delikatnie, drażniąco.

Ludmiła

Zamrugała parę razy, a potem roześmiała się cicho i westchnęła.
- No dobra, niech ci będzie - mruknęła, po czym ucałowała czule jego wargi i podniosła się szybko. Wyszła z wanny i wytarła, a następnie zarzuciła na ramiona krótki szlafrok i zawiązała go. Przejrzała się w lusterku, po czym przeczesała delikatnie włosy.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się lekko i spojrzała na Diego. Pogłaskała go po policzku, a potem ucałowała go czule.
- Strasznie cię kocham - szepnęła cicho, wtulając się w jego klatkę piersiową, kreśląc na niej przeróżne wzroki. Było jej tak dobrze... Materac tego łóżka był tak miękki, że po prostu wtapiała się w niego.