Love forever?

Piszę Leonem tu, bo... bo tak, a i dobranoc < 3

Ludmiła/Leon

Dziewczyna dotarła na miejsce dość szybko. Nie mieszkała zbyt daleko. Muzyka jeszcze nie grała, jednak parę osób już siedziało. Odetchnęła i skierowała się na tyły, gdzie dziewczyny miały coś w rodzaju garderoby. Weszła tam i przysiadła przed lusterkiem, poprawiając makijaż. Rozejrzała się, czekając na swoją przyjaciółkę, Larę. Była jej tu chyba jedyną, bliższą osobą.

Chłopak siedział w swoim domu, nudząc się nieco. Wtedy dostał telefon od jego znajomego, Marco, który urządzał dziś swój wieczór kawalerski i postanowił Leona zaprosić. Powiedział też, że zadzwoni do Diego i jego też zaprosi, tak jak paru innych chłopaków. Verdas przytaknął, nie mając nic lepszego do roboty.

Ludmiła

Dziewczyna spojrzała na Larę i uśmiechnęła się delikatnie.
- Cześć - odparła łagodnie i przyjrzała się jej uważnie.
- Coś się stało? Jesteś jeszcze bardziej zdenerwowana niż zazwyczaj... - stwierdziła po chwili, łapiąc przyjaciółkę za rękę. Lara była jedyną jej bliską osobą, oczywiście poza ojcem, no i... I dawniej był jeszcze Diego.

Ludmiła

Westchnęła cicho, po czym przytuliła dziewczynę i pogłaskała ją po plecach.
- Oj nie mów tak... Dobrze, może... zajmujemy się tym, czym się zajmujemy, ale... Słuchaj, to nie świadczy o twojej wartości - odparła łagodnie, odsuwając się od niej nieco.
- Skoro jesteście sobie bliscy, to myślę, że on to zrozumie i ci pomoże - dodała i pogłaskała przyjaciółkę po włosach.
- A teraz już się uspokój... - dodała, uśmiechając się delikatnie.

Ludmiła

Blondynka westchnęła ciężko i potarła nagie ramiona. Było jej zimno będąc tylko i wyłącznie w tej krótkiej sukience, ale przecież musiała. Inaczej raczej rozebraliby ją siłą. Spojrzała na Larę i skinęła głową, wstając na równe nogi. Poprawiła jeszcze włosy z lusterku i wyszły z garderoby. Miały już iść na salę, kiedy jeden z ochroniarzy podszedł do nich i powiedział, że one i jeszcze jedna dziewczyna jadą na specjalne zamówienie na wieczór kawalerski. Ludmiła tylko cicho westchnęła i złapała przyjaciółkę za rękę.

Lara
Dziewczyna spojrzała na Ludmiłę i uśmiechnęła się słabo po czym oparła głowę o jej ramię. Była strasznie zmęczona i nie miała na nic siły. W końcu dojechali na miejsce, więc wysiadła i weszły do burdelu. Nie było dzisiaj aż takiego tłumu.
-Twój klient już czeka w pokoju.-odparł facet. Uściskała jeszcze przyjaciółkę i westchnęła.
-Módl się żebym dotrwała do jutra.-powiedziała cicho po czym weszła na górę, a potem do pokoju. Facet podszedł do niej i zaczął ją rozbierać i zachłannie całować. Potem rzucił ją na łóżko i wpił się w nią brutalnie przez co krzyknęła i zacisnęła dłonie na kołdrze. Nic nie mogła zrobić, a on wcale nie był delikatny.

Lara
W końcu facet skończył i wyszedł z niej. Założył swoje ubranie po czym wyszedł z pokoju. Lara nawet nie zauważyła kiedy jej policzki stały się mokre. Otarła je po czym ubrała się i zeszła na dół. Wypatrzyła w tłumie Ludmiłę po czym podeszła do niej i chwyciła ją za rękę.
-Chodź. Wracamy do domu.-powiedziała cicho. Ich zmiany właśnie się skończyły. Wyszły z domu po czym skierowały się od razu do swoich domów. Lara od razu rzuciła się na swoje łóżko i odetchnęła. Wzięła komórkę po czym napisała do Leona.
"Mógłbyś przyjechać? Proszę."
Wysłała i jeszcze dodała do tego swój adres. Poszła pod prysznic, a potem przebrała się w koszulę nocną

Ludmiła

Dziewczyna dotarła do domu publicznego parę chwil później. Rozejrzała się dookoła i westchnęła, a potem podeszła do barku i przywitała się z Larą oraz inną koleżanką. Powoli zaczynali się schodzić ludzie, ale za nim ją lub Larę ktoś zabrał, przyszedł jeden z ochroniarzy i powiedział, że ona i Lara znów są zamówione do kogoś prywatnie. Złapała przyjaciółkę za rękę i ruszyła do wyjścia, mając nadzieję, że to Diego.