Love forever?

Ludmiła

Zamrugała parę razy zaszokowana tym widokiem. Nie dowierzała własnym oczom. To było... Niesamowite, piękne.
- Łał... To jest... łał - odparła cicho, nie mogąc nic wykrztusić. W końcu odwróciła się do Diego i przytuliła do niego.
- Dziękuję, to jest... Tak pięknie - odparła cicho, unosząc lekko głowę i ucałowała czule policzek chłopaka. Tu było tak... Inaczej, spokojnie. Mogła zapomnieć o problemach i o tym wszystkim.

Ludmiła

Kiedy Diego zdjął jej sweter mimowolnie jej serce zabiło z przestrachem. To chyba już tak po prostu miała. Zrozumiała co się stało dopiero kiedy się wynurzyli. Spojrzała na Diego i pokręciła głową, a potem ochlapała go lekko.
- Mogłeś mi powiedzieć! - krzyknęła i pokręciła głową z niedowierzaniem.

Ludmiła

Dziewczyna westchnęła i pokręciła lekko głową, poprawiając mokre włosy. Spojrzała na Diego, po czym uśmiechnęła się mimowolnie.
- Nie... Masz naprawdę szczęście, bo nie umiem się na ciebie gniewać - mruknęła, po czym skrzyżowała ręce na piersi i spojrzała na taflę wody.

Ludmiła

Blondynka westchnęła cicho i pokręciła lekko głową.
- No dobra, poczekaj - odparła, po czym wstała i zdjęła z siebie i tak mokrą koszulkę oraz jeansy. Na szczęście dziś jej bielizna, co prawda koronkowa, jednak nie była zbyt skąpa. Odłożyła swoje rzeczy na bok, na słońce, po czym powoli weszła do wody.

Ludmiła

Blondynka zamrugała parę razy zaskoczona, a potem przymknęła powieki i odetchnęła głęboko.
- T-tak, to naprawdę przyjemne - odparła cicho i zagryzła lekko dolną wargę. To rozluźniło jej mięśnie, bo była naprawdę spięta od... Od dłuższego czasu, już dawno nie czuła się tak dobrze. Potem wyszła spod wodospadu i zbliżyła się do Diego.
- Dziękuję, że mnie tu zabrałeś - powiedziała po chwili, uśmiechając się delikatnie.

Ludmiła

Obserwowała poczynania chłopaka, a kiedy dotknął jej policzka, drgnęła delikatnie. Zagryzła dolną wargę, a potem odchrząknęła znacząco i odsunęła się nieco. Uśmiechnęła się lekko i ochlapała go wodą.
- Złapiesz mnie? - zapytała, unosząc jedną brew do góry, a potem zanurkowała i odpłynęła.

Ludmiła

Roześmiała się cicho i pokręciła głową rozbawiona, a potem poczochrała go po włosach.
- Poproszę bardzo ładnie, żebyś mnie wyniósł na brzeg - odparła, a potem spojrzała na niebo i westchnęła.
- Muszę niedługo wracać - dodała, uśmiechając się słabo. Milczała chwilę, zagryzając lekko dolną wargę a potem odetchnęła.
- Diego... Mówiłem, że masz zamiar dziś coś zrobić... No wiesz, rano. Powiesz mi co wymyśliłeś? - zapytała po chwili.