Diego
Chłopak wszedł do swojego domu i przeczesał włosy od razu rzucając się na kanapę. Odetchnął ciężko po czym po chwili dostał smsa. Odczytał go i uśmiechnął się pod nosem. Marco urządzał wieczór kawalerski do tego spytał się czy może go wyprawić w jego domu. Zaśmiał się i pokręcił głową po czym potwierdził i poszedł do swojego pokoju aby wybrać jakiś odpowiedni ciuch.

Diego
Chłopak poszedł pod prysznic i przebrał się a potem przygotował trochę mieszkanie na imprezę. Po chwili przyszedł Marco i inni goście a później jeszcze Leon. Przywitał się z przyjacielem i wpuścił go do środka po czym wszyscy zajęli miejsce na kanapie.
-To co robimy?-zapytał.

Leon

Przywitał się ze wszystkimi i zajął miejsce na kanapie. Na pytanie Diego wzruszył ramionami, rozglądając się po wszystkich. Zaczęli się przekrzykiwać, mówiąc coś o filmach, meczach, jakieś dyskotece, ogólnie muzyce, a paru chłopaków proponowało zamówienie panienek do towarzystwa. Leon zmarszczył delikatnie brwi i spojrzał bezradnie na Marco i Diego.

Diego
Chłopak westchnął ciężko i już miał coś powiedzieć gdy po prostu ktoś zadzwonił do agencji towarzyskiej. Zmarszczył brwi i westchnął kręcąc głową z niedowierzaniem. Ogólnie nie podobały mu się takie usługi i naprawdę współczuł tym biednym dziewczynom. Przeczesał włosy po czym włączył muzykę i odetchnął.

Leon

Pokręcił głową z niedowierzaniem, ale nic nie powiedział. Nie miał za bardzo ochoty na takie coś, nie lubił takich rzeczy, jednak co mógł poradzić kiedy trzy czwarte z nich było tak na to napalonych? Nic nie poradzi...
Wziął tylko do ręki kubek z napojem alkoholowym i upił parę łyków. Musiał się troszeczkę rozluźnić i wyluzować, bo inaczej wyjdzie w środku imprezy.

Diego
Chłopak również upił łyka po czym podniósł się.
-Chodź Leob ze mną na chwilę. Coś ci pokaże.-odparł po czym wszedł wraz z nim na górę do swojego pokoju i pokazał mu swój nowy nabytek - gitarę.
Zaraz potem do drzwi ktoś zadzwonił.
-Otworzę!-krzyknął jakiś gość po czym podbiegł do drzwi i wpuścił "gości".
Lara weszła do środka i potarła ramiona zagryzając dolną wargę.

Ludmiła/Leon

Spojrzała na Larę smutnym wzrokiem i westchnęła cicho. Nienawidziła tego zajęcia, a poza agencją jeszcze bardziej. Zawsze miała wrażenie, że spotka kogoś znajomego. Zresztą, w agencji było bezpieczniej, było więcej ludzi, ochroniarzy... Tu jechał z nimi jeden i stał przy wejściu do domu... Jak on miał je niby w razie czego uratować?
W końcu dojechały pod jakiś dom. Był naprawdę spory i widać,że właściciel miał mnóstwo kasy. Powstrzymała prychnięcie. Takich nienawidziła najbardziej, bogaci, uważają, że za kasę kupią wszystko.
Nie minęło parę chwil, a już byli w środku. Dziewczyna spojrzała na Larę oraz na ich drugą koleżanką, a następnie na tych wszystkich facetów i aż zadrżała z przestrachem. Strasznie ich tu było dużo...
Leon obejrzał dokładnie gitarę Diego i pokiwał głową z uznaniem.
- No, no... Nie powiem, całkiem dobra - odparł wesoło. Potem usłyszał, że ktoś wchodzi, więc westchnął cicho.
- To co... Idziemy tam? - zapytał, pocierając nerwowo kark.

Lara;Diego
Dziewczyna zacisnęła usta w wąską wargę po czym faceci zaprosili je do środka. Weszła wraz z innymi wgłąb domu i objęła się ramionami. Widziała to jak ci wszyscy mężczyźni na nią patrzyli.  Jakby rozbierali ją wzrokiem.
Diego uśmiechnął się szeroko i pokiwał głową po czym przejechał dłonią po strunach. Potem zagryzł dolną wargę i westchnął.
-No... no dobra chodź.-odparł po czym oboje zeszli na dół. To co chłopak zobaczył a raczej kogo po prostu go zamurowało.

Ludmiła/Leon

Blondynka stała między tymi wszystkimi facetami i czuła się po prostu okropnie. Jak zawsze. Spojrzała na Larę i westchnęła. No i co miały zrobić? Chyba tylko czekać aż któryś będzie chciał je przelecieć. A może dziś obejdzie się bez tego...? - pomyślała, ale nieźle się przeliczyła. Po chwili poczuła na biodrach czyjeś dłonie. Nie mogła się odsunąć, chociaż bardzo chciała.
Leon westchnął tylko i zeszedł razem z Diego na dół. Rozejrzał się dookoła i aż wstrzymał oddech. Światła były co prawda troszeczkę przygaszone, ale ją poznałby wszędzie. Nie mógł uwierzyć w to, co widzi.

Lara;Diego
Brunetka zagryzła dolną wargę i spojrzała na jednego gościa który zakładał włosy za jej ucho. Zadrżała gdy później przejechał dłońmi po jej kręgosłupie a potem pośladkach. Jej oddech nieco przyśpieszył tak samo jak serce jednak nie z przyjemności czy zakochania ale ze strachu.
Diego zmarszczył mocno brwi po czym zszedł i podszedł do nich. Odsunął gościa który dotykał Ludmiłę po czym wziął ją za rękę i pociągnął do kuchni. Pogłaskał ją po ramionach i spojrzał w oczy milcząc.

Ludmiła/Leon

Nim się obejrzała nie była już w tym zaciemnionym salonie, a w kuchni. Spojrzała w górę, a oczy, które spotkał jej wzrok po prostu ją zaszokowały. Diego. O boże. Patrzył na nią, jakby oczekiwał jakiś słów wyjaśnienia, a ona nie miała pojęcia co ma mu powiedzieć. Odwróciła wzrok na bok i skrzyżowała ręce na piersi.
Chłopak pokręcił lekko głową i zacisnął mocno pięści, po czym odetchnął. Podszedł do Lary od tyłu i położył dłonie na jej talii. Chłopak, który ją obmacywał spojrzał na Leona zły, jednak widząc wzrok Verdasa troszkę się wystraszył i odsunął. Podszedł do tej trzeciej dziewczyny. Sam Leon zaś wziął dziewczynę za rękę i pociągnął gdzieś na bok, dokładniej do holu, a potem na schody. Zatrzymał się i spojrzał jej w oczy. Nie miał pojęcia co powiedzieć, po prostu patrzył.

Lara;Diego
Brunetka zadrżała gdy kolejny chłopak ją dotknął. Potem zamrugała parę razy gdy ktoś zaczął ją gdzieś ciągnąć. Super... zaczyna się... Usiedli na schodach. Sądziła że pójdą do sypialni jednak zatrzymali się na schodach. Uniosła wzrok a gdy spostrzegła że chłopakiem który ją tu zaciągnął jest Leon zacisnęła usta w wąską linię i spuściła wzrok.
Diego patrzył na nią przez chwilę po czym odetchnął i przytulił ją mocno do siebie.
-Ja... nie wiedziałem....-szepnął cicho głaszcząc ją po plecach.

Ludmiła/Leon

Dziewczyna zamrugała parę razy zaskoczona, a potem pokręciła lekko głową i odsunęła się od Diego.
- A skąd mogłeś wiedzieć? - mruknęła, pocierając ramiona. Było jej tak strasznie zimno... Odetchnęła i spuściła znów wzrok.
- Tak, jestem dziwką i musisz się z tym pogodzić - szepnęła. Zacisnęła na moment powieki, a potem uchyliła je i błądziła wzrokiem gdzieś po ścianach.
Leon przyglądał się jej chwilę, a potem westchnął i objął ją delikatnie. Nie miał pojęcia jak ma na to zareagować, ale był pewien tylko jednego - nie był zły ani nic. Wiedział, że Lara musiała mieć naprawdę poważne powody by tak pracować. I rozumiał to. A przede wszystkim chciał jej pomóc.

Lara;Diego
Dziewczyna pokręciła głową i odsunęła się nieco.
-Nie Leon... zostaw.-powiedziała cicho przeczesując włosy.
-Mówiłam że będzie lepiej jak nie będziemy się spotykać. Ja...-zaczęła i zagryzła mocno dolną wargę tłumiąc szloch.
-Nie chcę żebyś widział mnie w takim stanie.-dodała chowając twarz w dłoniach.
Diego zagryzł dolną wargę po czym westchnął cicho.
-A-Ale... dlaczego? Dlaczego akurat to?-spytał cicho po czym pogłaskał ją po włosach.
-Proszę spójrz na mnie.-dodał.

Idę z psem XD

Spoko xD
Ludmiła/Leon

Dziewczyna westchnęła cicho, po czym przemogła się i spojrzała mu w oczy. Poczuła jak pieką ją oczy, jednak nie płakała, nie mogła, nie chciała.
- Bo nie każdy może robić pieprzoną karierę - warknęła, a potem pokręciła głową.
- Uważasz, że życie jest takie proste? Mój ojciec stracił firmę i wyjechał do Anglii. Musiałam mu jakoś pomóc, szukałam pracy miesiącami i... i nic. Tylko tak mogłam mu pomóc - odparła już nieco spokojniej, głosem wyprutym z emocji.
Brunet pokręcił delikatnie głową, po czym ujął jej dłonie i pogłaskał je delikatnie.
- Przestań Lara. Czemu nie możemy się spotykać? Zawsze byłaś i jesteś moją przyjaciółką i nie ma dla mnie większego znaczenia... To wszystko... Chodź chciałbym wiele rzeczy wiedzieć i ci pomóc, to nie naciskam.... Po prostu chcę być blisko ciebie - wykrztusił w końcu, patrząc na nią uważnie.

Lara;Diego
Zacisnęła usta w wąską linę po czym ścisnęła jego dłonie. Nie miała pojęcia co ma powiedzieć. Jak się zachować względem niego.
-Ja nie chcę... nie chcę żebyś miał przeze mnie jakieś problemy. Nie chcę zaszkodzić twojej karierze i nie chcę aby ludzie myśleli że przyjaźnisz się z... z dziwką.-powiedziała cicho przeczesując włosy.
Diego zacisnął mocno zęby po czym przeczesał włosy.
-Ja... nie wiem Lu co nam ci powiedzieć...-odparł po czym ujął jej dłonie.
-Przepraszam... proszę wybacz mi że cię zostawiłem. Że myślałem tylko o sobie że przysporzyłem ci tyle bólu.-mruknął po czym ukląkł i ucałował jej dłonie.

Ludmiła/Leon

Blondynka zamrugała parę razy, a potem pokręciła głową i westchnęła.
- D-D-Diego, p-przestań, wstawaj! - odparła cicho, ciągnąc go do góry.
- Wybaczam, tylko wstań już, proszę - dodała po chwili, zagryzając delikatnie dolną wargę - Nie wygłupiaj się - mruknęła, odwracając wzrok. Spojrzała przez drzwi do salonu i odetchnęła. Chłopcy już nieźle zabawiali się z jej koleżanką, ona była już pół naga. Ludmiła tylko westchnęła cicho.
Leon pokręcił delikatnie głową, po czym ucałował delikatnie jej obie dłonie.
- Jesteś dla mnie ważniejszy niż jakiekolwiek opinie innych ludzi - odparł łagodnie i pogłaskał lekko skórę dziewczyny.
- Zresztą, gdybym naprawdę tak bardzo się przejmował opinią ludzi, to był zwariował - dodał, uśmiechając się słabo.

Lara;Diego
Chciało jej się płakać. Jednak tłumiła w sobie łzy i szloch. Ścisnęła mocno jego dłonie po czym bez wahania się do niego przytuliła.
-Przepraszam... przepraszam że tak na ciebie nakrzyczałam...-powiedziała cicho. Po chwili podszedł do nich jakiś chłopak był nieźle zalany. Wziął Larę mocno za rękę po czym pociągnął ją przez co dziewczyna o mało co ze schodów nie spadła.
-No chodź. Nie płacimy wam za przytulanie.-warknął.
Diego zacisnął wargę po czym podniósł się i przytulił ją mocno do siebie.
-Musisz się z tego wycofać... proszę... nie jesteś szczęśliwa.-szepnął.

Ludmiła/Leon

Pokręciła głową szybko i odsunęła się od niego.
- Nie mogę Diego. Po prostu... Nie mogę - odparła szybko. Nie chciała mu mówić o tych szantażach i tym wszystkim... Nie chciała go jeszcze bardziej martwić.
Leon zmarszczył brwi i pokręcił głową, po czym odepchnął tego chłopaka tak, że cofnął się parę kroków.
- Zostaw ją... Teraz jest moja i nic ci do tego - warknął, obejmując dziewczynę w pasie. Nie miał innego wyjścia, nie chciał żeby ktoś ją dziś... Obmacywał i w ogóle, musiał udać, że sam chce to zrobić.

Lara;Diego
Dziewczyna zagryzła dolną wargę po czym spuściła wzrok.
-To może idźcie do sypialni co?-warknął otrzepując się.
-W takim razie ja po tobie.-dodał jeszcze po czym wrócił chwiejnym krokiem do salonu. Lara wzięła Leona za rękę po czym weszła na górę i poszła do pierwszego lepszego pokoju, którym okazała się sypialnia.
-Chcesz... żebym ci to wszystko wyjaśniła?-spytała cicho.
Diego spojrzał na nią i pogłaskał ją po policzkach.
-Co? Dlaczego nie? Co się dzieje powiedz mi...-szepnął cmokając ją w czoło.
-Martwię się o ciebie i chcę ci pomóc.-dodał.

Ludmiła/Leon

Blondynka westchnęła cicho, po czym spojrzała mu w oczy.
- W-wyjaśnię ci to, obiecuję, ale... Proszę, nie dziś. Jeżeli twoi koledzy nie będą zadowoleni i w ogóle, to ja nie dostanę pieniędzy, więc... Więc proszę, daj mi wrócić do pracy - odparła cicho, spuszczając wzrok.
Leon przyglądał się jej chwilę, a potem skinął głową. Wziął ją za rękę i posadził na łóżku, a sam usiadł obok.
- Wiesz, że bardzo chciałbym wiedzieć... Ale nie naciskam, jeżeli nie chcesz, nie musisz - odparł łagodnie, głaszcząc delikatnie skórę na jej dłoni. 

Lara;Diego
Dziewczyna zagryzła dolną wargę po czym usiadła na łóżku i odetchnęła.
-No więc... wszystko się tak naprawdę zaczęło jak wyjechałeś. Naprawdę byłam... strasznie zdesperowana, a jeszcze później mój ojciec został oskarżony o handel jakimiś nielegalnymi towarami i trafił do więzienia. Mama... wyszła za mąż za kolejnego człowieka, a potem... zachorowała i zmarła.-walka jej lekko zadrżała i ścisnęła delikatnie jego dłoń.
-Nie znałam za bardzo tego gościa z którym mama wzięła ślub. Wydawał się zwykłym przeciętnym facetem. Ale potem... potem zaczął namawiać mnie do okropnych rzeczy. Okazało się, że prowadzi... agencję towarzyską i... zaczął mówić, że tak mam właśnie zarabiać na życie, że on mi nie będzie dawał żadnych pieniędzy, nie będzie opłacał mieszkania... więc... więc się na to godziłam. Czasami sprowadzał mi klientów do domu, a później zaproponował mi pracę u siebie.-mruknęła, a po jej policzkach zaczęły spływać łzy.
-Kiedyś chciałam odejść. Miałam dość. I kiedy wracałam do domu to zaciągnęli mnie do samochodu, wywieźli do lasu, pobili i... i zgwałcili tak, że wylądowałam w szpitalu.-dodała chowając twarz w dłoniach.
Diego pokręcił głową i złapał ją za ramiona.
-O nie. Nie ma mowy. Nie pozwolę, aby któryś z nich cię chociażby dotknął.-odparł cicho.
-Zapłacę ci tyle ile będziesz chciała, ale nie będziesz... tego robić.-dodał po czym przytulił ją mocno do siebie.

Ludmiła/Leon

Pokręciła głową, ale mimowolnie się w niego wtuliła. Pokręciła głową, opierając czoło o jego ramię.
- D-diego, przestań... Ja... Może jestem prostytutką, ale mam resztki honoru. Nie mogę od ciebie brać pieniędzy za nic - szepnęła, a potem odsunęła się.
- Robiłam to... Tyle razy, jeden w te czy we wte... To... To naprawdę nie ma dla mnie już większego znaczenia - odparła cicho, po czym wyminęła go.
Słuchaj uważnie jej opowieści, a kiedy skończyła, westchnął cicho. Przytulił ją mocno do siebie, głaszcząc po plecach i cmoknął ją w czoło. Nie wiedział co ma jej powiedzieć. Tak bardzo żałował, że wtedy wyjechał, że zostawił ją sama z takimi problemami.
- P-przepraszam, że cię zostawiłem... - szepnął.

Lara;Diego
Już nie wytrzymała tych wszystkich emocji, które w niej drzemały. Po prostu wtuliła się w niego i wybuchła płaczem.
-A najgorsze... najgorsze było to, że byłam w tym wszystkim sama. Nie miałam komu się zwierzyć, z kim normalnie porozmawiać. Myślałam, że chociaż jak napiszesz, czy zadzwonisz to wtedy... wtedy będzie mi łatwiej, ale... nie zrobiłeś tego. Myślałam, że już o mnie zapomniałeś, że już ci nie zależy. Ja... nie miałam już nawet po co żyć.-powiedziała cicho.
Diego pokręcił głową i złapał ją delikatnie za nadgarstek po czym przyciągnął do siebie.
-Ludmiła nie. Przecież wiesz, że pieniądze tu nie grają roli.-odparł po czym zamilkł na moment i westchnął.
-W takim razie... zadowól mnie. Ale nie w taki sposób. Po prostu... bądź przy mnie. Albo pokażę ci dom.-dodał.

Ludmiła/Leon

Spojrzała na niego zaszokowana, a potem westchnęła ciężko i pokręciła głową.
- Nie odpuścisz co? - mruknęła - Nic się nie zmieniłeś, dalej jesteś tak samo uparty - stwierdziła. Milczała potem dłuższą chwilę, aż w końcu powoli pokiwała głową.
- No... No dobra, niech ci będzie - westchnęła w końcu.
Zacisnął zęby i przytulił ją jeszcze mocniej.
- Ja... Naprawdę przepraszam. Byłem takim idiotą, nie wiem dlaczego tak się stało, ale nigdy o tobie nie zapomniałem, zawsze... zawsze będziesz dla mnie najważniejsza - odparł cicho, głaszcząc ją po plecach. Potem odsunął się nieco i otarł jej policzki.
- Nigdy więcej cię nie zostawię. I pomogę ci z tym wszystkim. Obiecuję - dodał i ucałował ją delikatnie w policzki.

Lara;Diego
Zagryzła dolną wargę i spuściła wzrok po czym ujęła delikatnie jego dłonie.
-Jak? Zresztą... nie ważne. I tak nic nie zdziałasz.-powiedziała cicho po czym uśmiechnęła się słabo i ucałowała jego policzek.
-Ale dziękuję. Strasznie się cieszę, że... że wróciłeś i już nie będziesz z tym wszystkim sama.-szepnęła po czym wstała.
-Muszę już iść... Mimo wszystko jednak jestem prostytutką i muszę zarobić.-mruknęła i skierowała się w stronę drzwi.
Diego uśmiechnął się lekko i pokręcił głową.
-W takim razie chodź.-powiedział po czym ujął jej dłoń i pokazał jej dolne piętro. Ku jego zdziwieniu nie było już w salonie nikogo. Miał jednak nadzieję, że nie przenieśli się do jego sypialni tylko do jakieś gościnnej. Usiadł na kanapie i posadził dziewczynę obok siebie po czym spojrzał w sufit, który był zrobiony ze szkła.
-To moje ulubione miejsce w tym domu. Mogę obserwować gwiazdy każdej nocy.-odparł łagodnie.

Ludmiła/Leon

Dziewczyna rozejrzała się po salonie, a potem przeniosła wzrok na sufit. Zamrugała parę razy zaskoczona, a potem uśmiechnęła się słabo.
- Faktycznie, to... śliczny widok - odparła cicho. Czuła się tu tak... Nieswojo. Dobrze, bywała u bogaczy, sama nie mieszkała w melinie, ale takie coś... Niesamowite.
Leon zamrugał parę razy, a potem poderwał się i chwycił jej dłonie.
- Hej, hej! Poczekaj! - odparł, nie pozwalając jej wyjść.
- Nie Lara, nie pozwolę żeby oni... Cię dotykali i... w ogóle, nie ma mowy. Zapłacę każde pieniądze, tylko nie rób tego, proszę. Ja... Zostań ze mną. Nie chcę od ciebie seksu, chcę żebyś była obok, proszę - powiedział łagodnie, głaszcząc jej skórę.

Lara;Diego
Spojrzała na niego zaskoczona i zagryzła dolną wargę. Nie mogła brać od niego pieniędzy za nic, a z drugiej strony bała się co jej zrobią, gdy tych pieniędzy nie przyniesie. Spuściła wzrok i pokiwała lekko głową.
-No dobrze... niech będzie zostanę.-powiedziała cicho po czym wróciła na łóżko i usiadła na nim ciągnąc Leona za sobą.
-Więc... opowiedz mi coś? Jak ci idzie z tym wszystkim?-spytała próbując przybrać normalny ton.
Diego uśmiechnął się lekko po czym skinął głową i spojrzał na nią.
-W porządku?-spytał po czym podniósł się.
-Chodź pokażę ci resztę.-mruknął i ujął jej dłoń po czym weszli na górę.
-Kuchnię już widziałaś, a tu jest łazienka.-dodał po czym potem wszedł do swojego pokoju gdzie na szczęście nikogo nie było.
-A to moja sypialnia i ogólnie... królestwo.-mruknął pocierając kark.

Ludmiła/Leon

Nic nie mówiła tylko rozglądała się dookoła. Była pod wrażeniem, że aż tak dobrze się urządził. Kiedy weszli do jego sypialni, omiotła wszystko dokładnie spojrzeniem.
Potem spojrzała na Diego i westchnęła.
- Cóż... Pasuje do ciebie - stwierdziła i uśmiechnęła się delikatnie.
Brunet odetchnął z ulgą, po czym zamknął jeszcze drzwi na klucz, a potem usiadł obok dziewczyny. Na jej pytanie wzruszył lekko ramionami i westchnął.
- No... Mi... Spoko. Trasa po świecie się na razie skończyła, a ja... Mam zamiar zostać w Buenos Aires - odparł i posłał jej delikatny uśmiech.

Lara;Diego
Dziewczyna skinęła lekko głową zaczynając bawić się krawędzią swojej dość krótkiej bluzki.
-Rozumiem...-powiedziała zagryzając dolną wargę. Kiedy znajdowali się w takiej sytuacji nie było szans na normalną rozmowę. W końcu jednak uniosła na niego wzrok i zacisnęła usta w wąską linię.
-P-Pomożesz mi? Wyciągniesz mnie z tego?-spytała cicho.
Diego uśmiechnął się po czym zamknął za nimi drzwi i poprowadził dziewczynę na łóżko. Ujął jej dłonie i pogłaskał delikatnie jej skórę.
-Więc... powiesz mi co się stało przez te lata?-spytał cicho patrząc jej w oczy.

Ludmiła/Leon

Blondynka westchnęła ciężko i obciągnęła i tak króciutką sukienkę.
- No... Tak jak... Jak mówiłam. Tata stracił swoją firmę i wyjechał do Anglii pracować. Nie radził sobie za dobrze, a w Buenos Aires narobił sobie długów. Któregoś razu jacyś ludzie przyszli do mnie i zażądali spłaty tego wszystkiego... Nawet nie wiesz ile to było kasy - westchnęła cicho.
- Szukałam pracy na każdy możliwy sposób, ale bez skutku. Wtedy mój ówczesny, pożal się Boże, chłopak powiedział mi o... o tej agencji. Na początku się wściekła i z nim pokłóciłam, ale potem... Potem stwierdziłam, że wolę już się puszczać za pieniądze niż żeby jacyś podejrzani ludzie zrobili krzywdę mnie lub tacie, bo nie spłacam długów. No i... Poszłam - westchnęła cicho.
- Teraz... Teraz spłaciłam te długi i parę tygodni temu chciała odejść. Zagrozili, że wszyscy się dowiedzą czym się zajmowałam, że powiedzą ojcu... No, a potem mnie zgwałcili - dodała cicho, zaciskając dłonie w pięści.
Leon przytulił ją do siebie jeszcze mocniej, a potem uniósł lekko i posadził ją sobie na kolanach. Pogłaskał ją po policzkach i ucałował czoło.
- Oczywiście, że tak. Nie pozwolę żebyś dalej to robiła, nie mam mowy. Nie zniósłbym myśli, że ty... Wyciągnę cię z tego, obiecuję - odparł łagodnie.

Lara;Diego
Brunetka przytuliła się do niego i przymknęła powieki powstrzymując szloch.
-Tylko... nie chcę aby stało ci się coś złego przeze mnie.-powiedziała cicho po czym odsunęła się nieco i pogłaskała go po policzku.
-Obiecaj, że będziesz uważał.-dodała zagryzając dolną wargę.
Wysłuchał jej, a potem zacisnął zęby i przytulił ją do siebie głaszcząc delikatnie po plecach.
-Tak... tak mi przykro... Gdybym tam był i nie wyjechał wszystko potoczyłoby się inaczej.-szepnął głaszcząc ją po włosach.
-Przepraszam... obiecuję, że... że cię z tego wyciągnę.-dodał.

Ludmiła/Leon

Dziewczyna wtuliła się w Diego, przymykając powieki. Potrzebowała tego. Już od tak dawna nie czuła się w ramionach mężczyzny bezpieczna. W sumie to nawet się większość bała. Ale Diego... On przecież jej nie skrzywdzi.
Odsunęła się w końcu nieco i przetarła policzki, które nie wiedząc kiedy stały się mokre.
- D-dziękuję - odparła cicho i dotknęła lekko jego policzka.
- Ale... N-nie wiem jak to zrobisz i... uważaj na siebie - odparł cicho.
Leon ujął jej dłoń i ucałował ją delikatnie.
- Obiecuję, że nic mi nie będzie. Zobaczysz - odparł spokojnie i ucałował jej czoło. Spojrzał jej potem w oczy i pogłaskał po policzkach.
- Uśmiechniesz się tak troszeczkę, minimalnie? - zapytał po chwili - Dla mnie - dodał, posyłając jej delikatny uśmiech.

Lara;Diego
Dziewczyna uśmiechnęła się i przeczesała jego włosy. Miała coś jeszcze powiedzieć, gdy zadzwonił jej telefon. Spojrzała na wyświetlacz i westchnęła ciężko zagryzając dolną wargę.
-Muszę... muszę już iść. Spotkamy się jutro na torze dobrze?-powiedziała po czym ucałowała czule jego policzek i wstała z jego kolan. Otworzyła drzwi, zeszła na dół, a potem wyszła z domu i wsiadła do samochodu.
Diego uśmiechnął się słabo, ujął jej dłoń i ucałował palce.
-Obiecuję.-odparł po czym odgarnął z jej twarzy kilka kosmyków włosów.
-Już niedługo wróci wszystko do normy i nie będziesz musiała tego robić dopilnuję tego.-dodał szeptem.

Ludmiła/Leon

Dziewczyna skinęła lekko głową, a potem usłyszała klakson samochodu, a potem dźwięk jej komórki. Westchnęła i spojrzała na nią, a potem pokręciła lekko głową.
- Muszę lecieć... - powiedziała cicho, po czym spojrzała mu w oczy.
- Dziękuję ci za wszystko - dodała i ucałowała jego policzek, a potem wyszła i zeszła na dół, a potem do samochodu.
Brunet westchnął ciężko, po czym zszedł na dół. Do domu wszedł ochroniarz, który miał zabrać od nich pieniądze. Leon znalazł swój portfel i zapłacił. Czuł się dość dziwnie, ale nie chciał żeby Lara miała jakieś kłopoty.

Lara;Diego
Diego patrzył na nią jeszcze przez chwilę gdy odchodziła po czym wstał i zszedł na dół. Spojrzał na ochroniarza i dał mu pieniądze po czym opadł na kanapę i westchnął ciężko.
Lara spojrzała na Ludmiłę i ujęła jej dłoń po czym ścisnęła ją lekko.
-I.. i jak było? Czy ktoś cię...? No wiesz...-mruknęła zagryzając dolną wargę. Po chwili do samochodu wszedł jej ojczym.
-Zawieź mnie do domu.-powiedziała dziewczyna na co facet pokręcił głową.
-Masz jeszcze jednego klienta, więc nie ma mowy.-odrzekł.

Ludmiła/Leon

Dziewczyna spojrzała na faceta i zacisnął dłonie w pięści. Potem spojrzała na Larę i pochyliła się nad jej ucha.
- Nie, ze mną nikt nie spał dzisiaj... - odparła cicho - No i... powodzenia - dodała cicho i pogłaskała ją po ramieniu. Ona wiedziała, że musi jeszcze wrócić do klubu i wcale nie wykluczała, że tak ktoś będzie chciał ją przelecieć. Westchnęła cicho i oparła się o oparcie fotela.
Leon westchnął ciężko, po czym usiadł obok Diego.
- No i... Co tam? - zapytał, spoglądając na chłopaka.

Diego
Spojrzał na Leona i przeczesał włosy wzdychając ciężko.
-Ja... wśród tych dziewczyn była moja przyjaciółka.-odparł opierając się o oparcie i patrząc w gwiazdy.
-Muszę jej pomóc się z tego wygrzebać, a nie mam pojęcia jak.-powiedział zagryzając dolną wargę.
-A ty? Co robiłeś?-spytał.

Leon

Verdas zamrugał parę razy zaskoczony, a potem westchnął i skinął powoli głową.
- No bo... No bo moja przyjaciółka też tam była. I ja z nią rozmawiałem cały ten czas, nie chciałem, żeby ktoś jej zrobił krzywdę - odparł, wzruszając ramionami.
- Więc... Chyba oboje musimy coś z tym zrobić - dodał po chwili.

Diego
Chłopak skinął głową i przeczesał włosy.
-Najbardziej boję się, że... że ktoś ją skrzywdzi. A ja nie mogę nic z tym zrobić.-odparł po czym wstał i zaczął chodzić po pokoju próbując coś wymyślić.
-A ty masz jakiś pomysł?-zapytał.

Leon

Verdas westchnął cicho i pokręcił delikatnie głową, pocierając lekko kark.
- No... Sam nie wiem... Jedyne co mi przychodzi do głowy to jest policja, ale nie wiem czy oni coś tu wskórają. To znaczy, pewnie mogą, ale nie jestem pewien czy dziewczyny zgodzą się cokolwiek mówić - odparł, wzdychając ciężko.

Diego
Skinął lekko głową i przeczesał włosy.
-No dobra... to może... może coś jeszcze wymyślimy.-odparł. Potem wygonił wszystkich od siebie i odetchnął. Cud, że mu się w ogóle coś takiego udało. Uścisnął jeszcze rękę Leona na pożegnanie i sam poszedł szybko do łazienki wziąć prysznic.

Leon

Chłopak wyszedł od Diego i dostał sms'a. Widząc jego treść, wystraszył się troszeczkę. Bał się, że znów zrobili jej krzywdę. Od razu ruszył do mieszkania Lary, a gdy tylko stanął przed jej drzwiami, zapukał. Ściskał nerwowo dłonie w mieści i zacisnął mocno zęby.

Diego
W końcu wyszedł spod zimnego prysznica i wytarł się, a potem założył na siebie bokserki. Poszedł od razu do swojej sypialni. Usiadł na łóżku i pobrzdąkał jeszcze trochę na gitarze po czym w końcu nie wytrzymał i wziął komórkę do ręki. Zagryzł dolną wargę wybierając numer do Ludmiły. Przyłożył słuchawkę do ucha i ułożył się na poduszkach. Strasznie się martwił.

Diego
Chłopak liczył sygnały, które się pojawiły, a gdy odebrała i usłyszał jej głos odetchnął.
-To ja...Diego.-zaczął zagryzając dolną wargę.
-Martwię się o ciebie. Jesteś już w domu? Jak się czujesz?-spytał zerkając za okno i bawiąc się nerwowo kołdrą.

Diego
Odetchnął cicho po czym podniósł się powoli do siadu i zagryzł dolną wargę.
-A może przyjadę?-spytał cicho przeczesując włosy.
-Oczywiście jeśli nie chcesz to w porządku. Ja po prostu się strasznie martwię, że... że coś ci się stanie.-mruknął.

Leon

Chłopak dostał sms'a od przyjaciela i odetchnął z ulgą. Potem szybko zajechał pod jego dom. Naprawdę, był wdzięczny, że Diego coś wymyślił. Wiedział, że to nie ochroni ich na całą noc, jednak dobre i tyle, mógł przynajmniej przez te parę godzin ją ochronić.
Wysiadł z samochodu i podszedł do drzwi, po czym zapukał.

Diego
Chłopak wrócił do siebie do domu po czym poszedł pod prysznic. Potem ubrał się i od razu zadzwonił do agencji. Tam zamówił dwie dziewczyny po czym odetchnął i zajął miejsce na kanapie a gdy usłyszał pukanie odetchnął.
-Otwarte!-krzyknął spodziewając się Leona.

Leon

Chłopak wszedł do środka i rozejrzał się, a potem poszedł do salonu, gdzie siedział Diego.
- Cześć - przywitał się i westchnął, a potem usiadł obok.
- D-dzięki że to wymyśliłeś. Nie miałem pojęcia jak mogę pomóc Larze, a tak strasznie się o nią martwiłem - odetchnął i przeczesał nerwowo włosy.

Lara;Diego
Poszła od razu za Lu po czym wsiadły do samochodu i pojechały pod wyznaczony adres. Później wysiadł i zapukały do drzwi.
Diego od razu się poderwał i otworzył drzwi po czym wpuścił dziewczyny.
-Dobra to... Leon możecie iść razem na górę jak chcecie.-odparł chłopak.

Ludmiła/Leon

Odetchnęła cicho, widząc dom swojego przyjaciela. Kiedy już zostali sami, a Diego zamknął drzwi, mogła się już troszkę rozluźnić.
Leon tylko pokiwał głową, po czym wziął Larę za rękę i zaprowadził na górę.
- Jak się czujesz? - zapytał ja łagodnie.
Blondynka odprowadziła przyjaciółkę wzrokiem, a potem spojrzała na Diego i uśmiechnęła się słabo.
- Dziękuję - powiedziała cicho i ucałowała lekko jego policzek.

Lara;Diego
Brunetka spojrzała na Leona i uśmiechnęła się. Miała ochotę rzucić mu się na szyję i uściskać go mocno ale się powstrzymała.
-D-Dobrze...-mruknęła a potem weszli do poprzedniego pokoju i usiedli na łóżku.
Diego uśmiechnął się po czym pogłaskał ją po policzku.
-Nie ma sprawy. Robię co mogę.-powiedział łagodnie.

Ludmiła/Leon

Blondynka uśmiechnęła się lekko i skinęła głową, po czym obciągnęła delikatnie sukienkę na dół. Czuła się troszeczkę zakłopotana i trochę głupio kiedy ją taką widział... Ale i tak cieszyła się, że tu jest.
- Więc... Co robimy? - zapytała, zagryzając lekko dolną wargę.
Leon przyglądał się jej z delikatnym uśmiechem. Kiedy usiedli na łóżku, odetchnął o oparł się o framugę łóżka. Omiótł ją nieznacznie spojrzeniem. Wyglądała tak... Dziwnie. Ale w sumie ładnie. W końcu ona była ładna.
LEON! O czym ty myślisz?! - zapytał się sam siebie w myślach. 

Lara;Diego
Milczała przez dość dłuższą chwilę nie wiedząc za bardzo co powiedzieć. Spojrzała kątem oka za okno i zagryzła dolną wargę. Ich ochroniarz właśnie patrzył w ich stronę. Spojrzała na Leona i odetchnął.
-O-Obserwuje nas...-powiedziała cicho.
-P-Pocałuj mnie...-dodała zagryzając dolną wargę.
Chłopak uśmiechnął się lekko i wzruszył ramionami po czym poprowadził ją na kanapę i usiadł.
-Podobało ci się dzisiaj?-spytał.

Jestem na komórce jakby co ^^

Ludmiła/Leon

Blondynka uśmiechnęła się delikatnie i westchnęła cichutko.
- No...  No było fajnie - odparła, po czym ucałowała delikatnie policzek chłopaka. Potem poczuła na sobie wzrok. Ktoś... Ochrona.
- Z-zasłoń lepiej okna - powiedziała cicho - oni nas obserwują - dodała.
Brunet zamrugał parę razy zaskoczony, ale potem, widząc wzrok ochroniarza, pochylił się i wpił delikatnie w wargi brunetki.

Lara;Diego
Odwzajemniła pocałunek delikatnie obejmując go za szyję. Był taki cudowny i przyjemny po prostu nie do opisania... W końcu oderwała się i spojrzała za okno. Ochroniarza już nie było. Podniosła się po czym szybko zasłoniła zasłony i wróciła na łóżko.
Diego skinął głową po czym wstał i zasłonił wszystkie zasłony w pomieszczeniu. Zapalił świeczki po czym wrócił do dziewczyny i uśmiechnął się słabo.
-Spokojnie.-mruknął.

Leon/Ludmiła

Chłopak zamrugał parę razy zaszokowany tym co się stało. Kiedy dziewczyna usiadła znów obok niego, ujął jej dłoń i pogłaskał skórę.
- W porządku? - zapytał cicho. To co poczuł... To nie była tylko przyjaźń.
Ludmiła westchnęła cichutko i położyła mu głowę na ramieniu.
- Mam nadzieje, że nie będą nic podejrzewać..
Inaczej nam się oberwie - mruknęła cicho. Milczała chwilę, a potem spojrzała mu w oczy.

Lara;Diego
Dziewczyna spojrzała na niego i pokiwała głową.
-Tak. W porządku.-powiedziała cicho po czym wtuliła się w niego i przymknęła powieki.
Diego zagryzł dolną wargę i spojrzał jej w oczy po czym westchnął i pogłaskał ją po policzku.
-Spokojnie. Nie dowiedzą się.-odparł.

Leon/Ludmiła

Verdas westchnął ciężko, a potem mocno ją do siebie przytulił. Głaskał ją cały czas po plecach.
- Zaczekaj - powiedział łagodnie, po czym wstał i szybko zasłonił zasłony.
- Tak... Tak na wszelki wypadek - powiedział uśmiechając się delikatnie i znów zajął miejsce obok niej.
Ludmiła pokiwała głową lekko i wtuliła się w niego. Potem coś sobie przypomniała.
- Oni... Mogą pytać cie o jakieś moje... No nie wiem jak to określić... Intymne szczegóły. Tak robią, jak mają wątpliwości - zagadnęła po chwili.

Lara;Diego
Dziewczyna westchnęła cicho i spuściła wzrok. Miała nadzieję że nie będą nic podejrzewać. Ściągnęła buty po czym położyła się na poduszkach i spojrzała w sufit.
-Leon... Ja... Boję się...-powiedziała cicho.
Chłopak spojrzał na nią i zagryzł delikatnie dolną wargę.
-Dobrze. W takim razie... może powiesz mi coś?-spytał.

Leon/Ludmiła

Chłopak spojrzał na nią zmartwiony, a potem westchnął i położył się obok. Objął ją i czule ucałował w skroń.
- Spokojnie... Nie martw się, przecież nie mogą ci udowodnić, że ze sobą nie spaliśmy. Nie martw się - odparł łagodnie i przycisnął ją mocniej do siebie.
Blondynka zagryzła lekko dolną wargę i odetchnęła.
- No to... Ja... Moja bielizna jest czarna. Koronkowa. Na... Na lewym pośladku mam pieprzyk, a nad prawą piersią bliznę po ospie... - mówiła, bawiąc się krańcem sukienki. Nie wiedziała co może jeszcze powiedzieć.

Lara;Diego
Dziewczyna zacisnęła mocno powieki po czym podniosła na niego wzrok.
-Mogą... mogą pytać się ciebie o szczegóły. No wiesz... na przykład jaką noszę bieliznę, albo o jakieś znaki szczególne na moim ciele.-powiedziała cicho po czym lekko położyła dłoń na jego torsie.
Diego skinął głową po czym lekko ją objął ramieniem i ucałował czule jej skroń.
-Dobrze chyba wystarczy.-mruknął głaszcząc jej skórę.
-Nie jest ci zimno?-zapytał.

Leon/Ludmiła

Chłopak pokiwał głową ze zrozumieniem, po czym spojrzał jej w oczy.
- W takim... Takim razie... Powiesz mi coś? - zapytał cicho, spoglądając na dziewczynę poważnym wzrokiem. Nie chciał żeby coś jej się stało.
Kiedy spytał, czy jest jej zimno, potarła ramiona.
- T-tak, ja... Mi zawsze jest zimno, zresztą widzisz - mruknęła, spoglądając na swój strój. Boże, jak to możliwe, że nie wstyd jej być nago przed obcymi, a przy Diego czuła się zakłopotana nawet w ubraniu.

Lara;Diego
Skinęła głową po czym zamyśliła się na moment.
-No więc... Mam koronkową czerwoną bieliznę i... niedużą bliznę na plecach i pieprzyk na lewej piersi.- powiedziała cicho bawiąc się krawędzią pościeli.
Diego ucałował jej czoło i wstał a potem wyjął z szafy koc i okrył ją.
-Lepiej?-spytał siadając obok niej i obejmując ją jeszcze ramieniem.

Leon/Ludmiła

Brunet pokiwał lekko głową, po czym pocałował ją w czoło.
- No już, spokojnie. Będzie dobrze - powiedział łagodnie i posłał jej lekki uśmiech. Przytulił ją mocniej do siebie i pogłaskał jej skórę. Miał nadzieję, że będzie... Teraz był już prawie pewien, że kocha Larę.
Blondynka zdjęła jeszcze z nóg szpilki i podciągnęła stopy na kanapę, a potem wtuliła się w niego mocno.
- Tak jest... Dobrze - odparła cicho.

Lara;Diego[b]
Dziewczyna wtuliła się w niego i przymknęła na moment powieki. Bała się... cholernie się bała. Nie chciała znów zostać pobita czy zgwałcona. Potem odsunęła się nieco i przeczesała włosy.
[b]-Nie zostało nam zbyt dużo czasu...-powiedziała cicho zagryzając dolną wargę. Nie chciała tam wracać.
Diego uśmiechnął się pod nosem przyciskając ją mocniej do siebie. Potem ucałował jego skroń, a potem policzek.
-To dobrze..-powiedział cicho i spojrzał w gwiazdy.

Leon/Ludmiła

Verdas westchnął ciężko spoglądając na dziewczynę.
- Wiem... Wiem i to mnie martwi... Nie chcę żebyś tam wracała - szepnął i ucałował jej policzki.
- Kiedy pomyślę o tym wszystkim... Mam ochotę ich pokoleji wykastrować - szepnął.
Ludmiła uśmiechnęła się delikatnie i także spojrzała w gwiazdy. A potem na zegarek.
- Niedługo będę musiała juz wracać - szepnęła po chwili, zagryzając delikatnie dolną wargę.

Lara;Diego
Dziewczyna zagryzła dolną wargę po czym przytuliła się jeszcze do niego.
-Ja też wcale tego nie chcę.-powiedziała cicho głaszcząc go po ramionach. Potem odsunęła się i odetchnęła cicho przeczesując włosy.
-Ale nic na to nie poradzę.-dodała.
Diego zagryzł dolną wargę po czym skinął głową.
-Wiem... Obiecaj mi, że jak wrócisz do domu to dasz mi znać.-powiedział cicho głaszcząc ją po ramionach.

Leon/Ludmiła

Chłopak pokiwał głową ze zrozumieniem i z powrotem ją przytulił.
- Wiem... Odezwij się do mnie proszę,  jak dotrzesz do domu - szepnął i pogłaskał jej policzek.
Ludmiła pokiwała głową i odetchnęła głęboko, po czym podniosła się. Założyła szpilki i ucałowała jego policzek.
- Dziękuję ci za wszystko i obiecuję dać ci znać jak będę w domu - odparła, a potem stanęła na schodach.
- Lara! Musimy już iść! - krzyknęła.

Lara;Diego
Słysząc głos Ludmiły zagryzła dolną wargę po czym podniosła się.
-Dobrze.-powiedziała łagodnie po czym ucałowała go czule w policzek i pogłaskała je delikatnie. Jeszcze musnęła jego czoło po czym zeszła na dół i wyszła z domu wraz z przyjaciółką po czym wsiadła do samochodu.
Diego skinął głową i uśmiechnął się słabo po czym wstał i zapłacił ochroniarzowi, który przyszedł po pieniądze. Spojrzał jeszcze w okno po czym westchnął.

Ludmiła/Leon

Dziewczyna wsiadła do samochodu i złapała Larę za rękę. Widziała dziwne spojrzenia ochroniarzy, jednak nikt nic nie powiedział.
Leon także zbiegł na dół i zapłacił. Na szczęście facet o nic nie pytał, tylko opuścił dom Diego. Leon zacisnął pięści i zęby, starając się być spokojnym, jednak to było trudne, kiedy pomyślał, że ktoś może skrzywdzić Larę.
Mężczyzna wrócił w końcu do samochodu i dziewczyny znów zostały przewiezione do agencji. Już przy wejściu Lu widziała, że jest dużo ludzi.

Diego
Chłopak zacisnął mocno zęby po czym odetchnął głęboko i przeczesał nerwowo włosy. Potem spojrzał na Leona i położył mu dłoń na ramieniu.
-Martwisz się o nią... -odparł cicho.
-Ja też martwię się o Ludmiłę i... i już nie wiem co robić.-dodał.

Leon

Spojrzał na Diego i westchnął ciężko, kiwając delikatnie głową.
- Ja też nie. Ja... Ja naprawdę nie widzę innego wyjścia niż policja. Oni je szantażują, zmuszają do tego, przecież to nielegalne... - odparł po chwili, zaciskając nerwowo pięści. Dziś to zrozumiał, kochał Larę i naprawdę nie chciał żeby spała z innymi, żeby ktoś ją krzywdził, przymuszał.

[centerDiego
Poprowadził przyjaciela a kanapę i przeczesał włosy.
-No tak, ale... jeśli nic im nie udowodnimy. Mogą je skrzywdzić.-odparł pocierając skronie.
-Sam nie wiem. Nie wiem co robić.-mruknął opierając się o oparcie kanapy.[/center]

Leon

Verdas westchnął cicho i pokręcił głową, siadając na kanapie.
- Ja też nie mam pojęcia co robić Diego... Ale wiem, że nie mogę pozwolić, żeby oni... Oni je dalej tak traktowali, zmuszali do sypiania z facetami - zacisnął zęby.
- Powiedz, kochasz Ludmiłę, prawda? A ja kocham Larę. Jak myślę, że ktoś... Ktoś jej to robi, to mam ochotę ich tam pójść i pozabijać - mruknął, pocierając skronie.

Diego
Chłopak pokiwał głową i zacisnął zęby przeczesując włosy.
-Wiem. Ja też tak mam.-powiedział cicho i odetchnął głęboko.
-Jak wczoraj byłem u Ludmiły to... widziałem u niej sporo siniaków..-zaczął patrząc na przyjaciela.
-Oni je tam katują, a nie tylko wykorzystują seksualnie.-dodał.

Leon

Chłopak skinął głową, po czym westchnął ciężko.
- Wiem, domyśliłem się jak Lara krzywiła się bez przerwy kiedy się poruszała. Takie siniaki i to wszystko... To może przecież być dowodem samym w sobie - mruknął, a potem pokręcił głową.
- Dobra, ja lecę do domu i jeszcze nad tym wszystkim pomyślę - dodał, po czym pożegnał się i wyszedł z domu Diego, kierując się do samochodu.

Diego
Chłopak skinął głową po czym odetchnął głęboko i wstał. Już miał iść się położyć gdy usłyszał dźwięk swojego telefonu. Wyjął go z kieszeni po czym odebrał.
-Ludmiła? Wszystko okej? Dotarłaś bezpiecznie?-spytał zagryzając dolną wargę. Potem przysiadł na łóżku i czekał na jej odpowiedź.

Ludmiła

Dziewczyna przez cały ten czas nic nie mówiła, a kiedy położył ją na łóżku, zacisnęła wargi w wąską linię. Pokiwała tylko głową na jego słowa, a potem po prostu wybuchła śmiechem i wtuliła się w chłopaka mocno. Jej ciało drżało, a ona moczyła jego koszulkę swoimi łzami zmieszanymi z tuszem do rzęs i cieniem do powieki. Czuła się okropnie, nie tylko fizycznie, ale także psychicznie.

Diego
Zacisnął mocno zęby po czym przytulił ją do siebie mocno i pogłaskał czule po plecach. Nie puszczał jej ani na moment.
-Poczekaj....-szepnął po czym poszedł do kuchni skąd wziął lód, a potem mokrą szmatkę. Wrócił do niej po czym przyłożył lód do jej głowy, a szmatką zaczął ocierać jej rany.

Ludmiła

Przytrzymała lód przy bolącym miejscu, a kiedy ocierał jej rany, zaciskała mocno zęby. Wciąż pojedyncze łzy spływały jej po policzkach, ale było ich już mniej. Kiedy chłopak skończył, oddała mu woreczek z lodem, a potem podkuliła nogi pod brodę i objęła się mocno rękami. Bała się, tak strasznie się bała, kiedy pomyślała, że będzie musiała tam wrócić. Nie chciała, nie mogła, nie umiała tam pójść znów. Następnego dnia na szczęście miała wolne, ale... Ale co później?

Diego
Przyglądał się jej zmartwiony po czym w końcu odłożył szmatkę na bok i usiadł obok niej. Objął ją ramieniem i przycisnął do siebie.
-Nie pozwolę ci tam wrócić. Nigdy więcej.-powiedział szeptem po czym ucałował jej skroń.
-Coś wymyślę, ale już tam nie pójdziesz. Zostaniesz u mnie.-dodał.

Ludmiła

Milczała jeszcze przez chwilę, a potem wtuliła się w niego i zamknęła oczy.
- D-dobrze... Ja... Ja nie chcę tam wracać - odparła cicho, drżącym lekko głosem. Potem odsunęła się nieco i spojrzała mu w oczy.
- M-mogę się umyć? Proszę, ja... Nie mogłam tam i ja... Proszę - szepnęła, spuszczając wzrok.

Diego
Chłopak spojrzał na nią po czym pokiwał lekko głową i ucałował jej czoło.
-Dobrze. Poczekaj zaraz przygotuję ci kąpiel.-powiedział cicho po czym poszedł do łazienki. Tam wlał wody i płynów do kąpieli i dał jej jakąś swoją koszulkę do przebrania. Potem wrócił wziął ją delikatnie na ręce po czym posadził ją na blacie.
-Krzycz gdybyś czegoś potrzebowała.-powiedział po czym ucałował jeszcze jej policzek i wyszedł.

Ludmiła

Dziewczyna pokiwała tylko głową i spojrzała na jego koszulkę. Odłożyła ją na bok i zeszła z blatu, a potem zdjęła z siebie sukienkę, która była i tak cała przepocona i rzuciła na bok. Potem pozbyła się jeszcze bielizny, pamiętając, że dolną części musi jeszcze założyć... Chodź i tak nie wiele by to zmieniło, w końcu majtki było skąpe. Ale jednak. Odłożyła to na bok, po czym powoli weszła do wanny. Zamknęła oczy i leżała tam naprawdę dłuższy czas. Umyła się dokładnie, czyszcząc z każdych pozostałości po tych mężczyznach. Kiedy pomyślała o nich, szczególnie o tym drugim, aż przechodził ją nieprzyjemny dreszcz. W końcu wstała i przytrzymując się wanny wyszła, wytarła i założyła na siebie dolną część bielizny i koszulkę, po czym wróciła do pokoju chłopaka.

Diego
Diego od razu widząc jak dziewczyna wychodzi poderwał się i pomógł jej po czym ułożył ją delikatnie na łóżku i okrył kołdrą. Pogłaskał ją po włosach i odetchnął.
-Nikt cię już nie skrzywdzi skarbie... nie pozwolę na to.-powiedział cicho całując jej czoło.

Ludmiła

Pokiwała lekko głową, a potem złapała go za rękę.
- A-ale... Zostań ze mną, nie zostawiaj mnie - szepnęła.
- I przytul, proszę - dodała, zaciskając powieki. Po jej policzku spłynęła łza. Bała się, mimo iż wiedziała, że w domu Diego jest póki co bezpieczna, ale wciąż się bała. Że skrzywdzą ją lub jego.

Diego
Chłopak pokiwał głową po czyn zdjął jeszcze koszulkę bo było mu cholernir gorąco przez to wszystko i ułożył się obok niej. Przytulił ją mocno do siebie i odetchnął jej słodkim zapachem.
-Wiesz że uwielbiam twój zapach?-spytał cicho a potem otarł jej łzę.
-Nie płacz już... nie pasuje ci. Jesteś na to za śliczna.-dodał.

Ludmiła

W normalnej sytuacji pewnie by się uśmiechnęła, jednak nie miała na to siły. Wtuliła się w niego i podniosła delikatnie głowę.
- Dziękuję... Za to co mówisz, i w ogóle za wszystko - odparła cicho, po czym ucałowała delikatnie jego policzek.
- Nikt nigdy mi tak nie pomógł jak ty - szepnęła, wdychając jego męski zapach. Ten, w przeciwieństwie do każdego innego, był dla niej przyjemny. Wywoływał przyjemne ciepło na sercu i jego nieco szybsze bicie, ale już nie ze strachu. To było... Miłe.

Diego
Chłopak uśmiechnął się delikatnie po czym pokręcił głową.
-Daj spokój... zrobiłbym dla ciebie wszystko.-powiedział cicho muskając jej skroń.
-A teraz idź spać. Jutro... zastanowimy się co dalej.-dodał. Na szczęście jego dom był dość daleko od tej całej agencji.

Ludmiła

Odetchnęła, po czym pokiwała głową i ułożyła się wygodnie. Wtuliła w chłopaka i zamknęła oczy. Wciąż w głowie miała jęki tych facetów, ale próbowała je stłumić, słuchając bicia serca Diego. W końcu jej się udało i to spowodowało, że poczuła napływające zmęczenie, a parę minut później odpłynęła w krainę snów.

Diego
Chłopak przyglądał się jej uważnie. Wiedział że nie uśnie póki ina tego nie zrobim Gdy wyczuł jej zrównany oddech uśmiechnął się po czym ucałował ją w czoło. Sam ułożył się wygodnie i przymknął powieki przytulając ją bardziek do siebie. Nie minęło parę minut gdy sam zasnął.

Ludmiła

Dziewczyna obudziła się dopiero dość późnym rankiem. Uchyliła powoli powieki i zamrugała parę razy. Spojrzała na Diego i odetchnęła. Cieszyła się, że dalej tu był, że była bezpieczna. Wszystko ją bolało i nie miała siły się ruszyć, ale dobrze, że przynajmniej jego miała przy sobie, inaczej... Inaczej chyba by się zabiła. Nie miała już siły na to wszystko.

Diego
Chłopak obudził się zaraz po niej. Uchylił powieki po czym spojrzał jej w oczy i uśmiechnął się słabo.
-Dzień dobry... jak się czujesz?-spytał cicho głaszcząc ją po policzku.
-Lu posłuchaj... dzisjaj pojadę po twoje rzeczy i... zadzwonię do Leona aby tu przyjechał. Żebyś nie musiała być sama dobrze?-mruknął.
-Nie przeżyłbym gdyby znów coś ci się stało bo... bo za bardzo cię kocham.-dodał.

Ludmiła

Dziewczyna wysłuchała dokładnie słów chłopaka, dosłownie zesztywniała. Spojrzała na niego zaskoczona, a potem zmarszczyła delikatnie brwi.
- A-ale.. Kochasz mnie... Jak... Jak siostrę, czy... Czy jak dziewczynę? - zapytała po chwili cicho, zagryzając delikatnie dolną wargę i spuściła wzrok.

Diego
Spojrzał na nią po czym delikatnie pogłaskał ją po policzku. Potem uniósł jej głowę i zagryzł dolną wargę po czym pochylił się i pocałował ją czule. Kiedy się oderwał odetchnął.
-Jak dziewczynę... i kocham cię nad życie.-odparł cicho.

Ludmiła

Kiedy ją pocałował, jej serce szybciej zabiło. Poczuła się tak... Dobrze. Wręcz cudownie. Odwzajemniał niepewnie pocałunek, a kiedy się od siebie oderwali i powiedział, że ją kocham wtuliła się mocno w jego klatkę piersiową i powstrzymała łzy.
- Ja ciebie też - odparła cicho. To było dla niej takie niezwykłe, że on naprawdę kochał ją, taką, jaką jest, nie zważając na jej błędy i to co robiła.

Diego
Przytulił ją mocno do siebie po czym pogłaskał delikatnie jej plecy.
-No więc.... zostaniesz z Leonem póki nie wrócę? Wezmę wszystko co się da.-odparł cicho muskając jej skroń i policzek.
-Kocham cię.-dodał jeszcze.

Ludmiła

Dziewczyna w końcu się uśmiechnęła, bardzo słabo, ale jednak.
- T-tak, zostanę, jednak... Podejrzewam,że Leon jest w Larą, bo wczoraj ona też nie była w najlepszym stanie... - odparła cicho. Potem pokiwała lekko głową i ucałowała jego policzek.
- Am... I... Jak będziesz u mnie to poszukaj raczej taki rzeczy... No wiesz, normalnych. Bo jest sporo, w których chodziłam do agencji, łącznie z bielizną - przyznała cicho, spuszczając wzrok.

Diego
Pokiwał głową po czym ucałował jej czoło.
-Dobrze nie ma problemu.-odparł uśmiechając się czule. Potem wziął tekefon i napisał smsa do Leona po czym wrócił wzrokiem na ukochaną.
-Jak się czujesz?-spytał głaszcząc jej włosy.

Idę spać... ;-; branoc!

Branoc ! ^^
Ludmiła

Blondynka spojrzała na Diego, a potem uśmiechnęła się słabo.
- Troszkę lepiej... To znaczy o wiele lepiej niż wczoraj, ale i tak wszystko mnie boli - przyznała, kładąc sobie dłoń na brzuchu. Miejsca intymne bolały ją najbardziej, po prostu czuła jakby ktoś dalej jej coś tam wbijał. Ale już było i tak lepiej niż wczoraj.

Diego
Chłopak skinął lekko głową po czym położył swoją dłoń na jej i pogłaskał ją czule.
-To dobrze...-powiedział łagodnie.
-Przynieść ci coś? Zrobić ci śniadanie?-spytał głaszcząc czule jej włosy.

Ludmiła

Zagryzła lekko dolną wargę i pokiwała lekko głową.
- No.. No tak, byłabym ci wdzięczna - odparła łagodnie, uśmiechając się słabo. Potem, zanim jeszcze wstał, uniosła się lekko na łokciu i pocałowała chłopaka delikatnie w usta. Ciężko jej było uwierzyć, że on... On naprawdę pokochał taką dziewczynę jak ona, a jednocześnie bardzo się z tego cieszyła.

Diego
Uśmiechnął się odwzajemniając delikatnie pocałunek. Potem pokiwał głową i ucałował ją w czoło.
-Dobrze. Zaraz ci przyniosę.-powiedział cicho po czym poszedł do kuchni. Tam zrobił naleśniki i nalał soku do szkolanki po czym wrócił z tacą do pokoju.
-Śniadanie dla mojej księżniczki.-mruknął.

Ludmiła

Kiedy Diego wyszedł, westchnęła cicho i jakoś podniosłą się do siadu, opierając o framugę łóżka. Po chwili chłopak wrócił ze śniadaniem. Uśmiechnęła się lekko, po czym spojrzała na to wszystko i pokręciła głową z niedowierzaniem.
- Mam niesamowite szczęście, że cię mam - stwierdziła i cmoknęła go lekko w policzek, po czym zajęła się jedzenie.

Diego
Uśmiechnął się lekko po czym ucałował jej czoło i pogłaskał delikatnie po włosach.
-Nie. To ja mam szczęście.-powiedział z uśmiechem po czym poszedł do łazienki gdzie wziął krótki prysznic i już za chwilę wrócił do ukochanej. Kiedy skończyła jeść odłożył tackę na stolik i pogłaskał ją po plecach.

Ludmiła

Pokręciła tylko głową, a potem oparła głowę o jego ramię. Mimo wszystko czuła się naprawdę bezpieczna kiedy Diego był obok, nawet jeżeli była cała obolała i posiniaczona, to czuła się dobrze. Uniosła po chwili głowę i dotknęła policzka Diego.
- Naprawdę bardzo cię kocham - powiedziała cicho.

Lara;Diego
Dziewczyna westchnęła cicho ale posłusznie zjadła śniadanie. Potem nieco się ogarnęła i pojechali do Diego.
Ten odczytał smsa i uśmiechnął się pod nosem po czym spojrzał na Lu.
-Ja ciebie też. Poczekaj.-powiedział po czym otworzył drzwi. Przywitał się z Larą i Leonem po czym zaprowadził ich do jego pokoju.
-Matko Lu.-mruknęła Lara siadając obok niej i ujmując jej dłoń.
Diego podszedł do nich i ucałował blondynkę w czoło.
-Niedługo wrócę.-dodał po czym wyszedł i pojechał do domu dziewczyny.

Leon/Ludmiła

Spojrzał na obie dziewczyny i pokręcił głową z niedowierzaniem. Obie były poturbowane, poranione i posiniaczone. Na pewno też wszystko je bolało. Westchnął i przysiadł na łóżku.
Blondynka spojrzała na przyjaciółkę i uśmiechnęła się słabo.
- N-nie przejmuj się. Zresztą z tobą też nie jest najlepiej - stwierdziła łagodnie i pogłaskała dłoń przyjaciółki.

Lara
Zacisnęła usta w wąską linię po czym przytuliła ją mocno do siebie i przymknęła powieki. Pogłaskała ją czule po plecach po czym odsunęła się nieco i westchnęła. Spojrzała na Leona po czym wzięła delikatnie jego dłoń i uścisnęła ją leciutko.

Leon/Ludmiła

Chłopak ścisnął delikatnie dłoń chłopaka, uśmiechając się delikatnie. Blondynka spojrzała na nich i pokręciła lekko głową.
- Wyglądacie razem uroczo - stwierdziła i uśmiechnęła się lekko. Przeczesała włosy, po czym westchnęła.
- Więc... Co z tym wszystkim zrobimy? - mruknęła po chwili, bawiąc się palcami. Leon pokręcił głową z lekką bezradnością.
- Jedyne co mi przychodziło do głowy to policja, ale... Nie wiem czy to dobre wyjście - mruknął.
Potem usłyszał krzyk Diego, więc zszedł, a widząc go, aż wstrzymał oddech. Westchnął cicho, po czym złapał go za ramię i pomógł dość do łazienki

Lara
Brunetka zagryzła dolną wargę i spojrzała na Lu. Już miała coś powiedzieć kiedy wszedł Diego do domu i zawołał do siebie Leona. Westchnęła cicho po czym przysunęła się do przyjaciółki i otuliła ją.
-Co robimy?-spytała cicho.

Leon/Ludmiła

Leon przyglądał się chwilę Diego i pokręcił głową z niedowierzaniem.
- Kto cię tak urządził, co? - zapytał zaszokowany tym wszystkim. Potem jednak się domyślił.
- Szukali dziewczyn, prawda? - mruknął, krzyżując ręce na piersi.
Ludmiła westchnęła i przytuliła się do Lary, kręcą lekko głową.
- Nie... Nie wiem, nie mam pojęcia. Jestem tak obolała, że nic mi się nie chce - mruknęła i spojrzała w sufit.

Lara;Diego
Dziewczyna pokiwała lekko głową i przycisnęła ją bardziej do siebie delikatnie głaszcząc ją po włosach.
-Ja... już nie mam siły na to wszystko...-powiedziała cicho.
Diego nieco się obmył i poprzykleiał plastry na bardziej zranione miejsca. Spojrzał na Leona i pokiwał głową przeczesując włosy.
-Przecież nie mogłem im nic powiedzieć.-odparł po czym westchnął.
-Dobra chodź.-mruknął wziął walizki i poszedł na górę do pokoju.
Lara jak go zobaczyła po prostu zesztywniała i przeniosła wzrok na Leona zagryzając dolną wargę.

Leon/Ludmiła

Westchnął tylko i poszedł razem z chłopakiem na górę, pomagając przy okazji z walizkami. Kiedy weszli, wzrok dziewczyn od razu na nich spoczął, a Ludmile aż zrobiło się słabo. Zacisnęła zęby, a potem pokręciła delikatnie głową.
- Wiedziałam, że to zły pomysł - mruknęła sama do siebie, po czym ignorując ból podeszła do chłopaka i dotknęła jego policzka. Miała ochotę znów się popłakać, ale siłą powstrzymywała łzy.
Leon spojrzał na nich, a potem podszedł do Lary i usiadł obok niej, obejmując ją delikatnie.

Lara;Diego
Spojrzała na niego i zacisnęła usta w wąską linię po czym przytuliła się do niego mocno. Nie wiedziała co by zrobiła gdyby Leonowi coś się stało.
Diego spojrzał ma dziewczynę po czym westchnął i objął ją lekko w pasie cmokając w czoło.
-Nic mi nie jest. Nie martw się.-odparł uśmiechając się słabo.

Leon/Ludmiła

Pogłaskał Larę po plecach i ucałował w skroń. Chciał ją naprawdę ochronić i wyciągnąć z tego wszystkie, jednak już sam nie wiedział co ma robić.
Ludmiła zacisnęła zęby i pokręciła delikatnie głową.
- Jak to nic Diego? P-przecież cię pobili... Boże, przepraszam, to wszystko moja wina - szepnęła i przytuliła się do niego lekko, opierając czoło o jego tors.

Lara;Diego
Dziewczyna zacisnęła mocno zęby i wtuliła się w niego. Już nie miała siły... gdyby nie Leon to już dawno by się zabiła. Miała dość tego wszytkiego.
Diego westchnął i objął ją mocno przytulając do siebie.
-To nie jest twoja wina nie mów tak...-szepnął muskając jej skroń.
-Pójdziemy z tym na policję a potem... wyjedziemy daleko stąd.-mruknął.

Leon/Ludmiła

Pogłaskał ją po plecach, a potem spojrzał jej w oczy i ucałował jej policzek.
- T-tak, pójdziemy na policję, to jest jedyne wyjście teraz - potwierdził słowa przyjaciela.
Ludmiła odsunęła się od Diego, po czym spojrzała na Leona, na swojego chłopaka, a potem na Larę. Pokiwała głową.
- D-dobrze... Ja się zgadzam - odparła cicho. Nie mogła już więcej pozwolić żeby Diego lub ktokolwiek jej bliski cierpiał. Po prostu nie mogła. Musiała to skończyć i znaleźć normalną pracę. Chodź... Chodź najbardziej to chciała się poświęcić muzyce, jednak realia były inne.

Lara;Diego
Dziewczyna pokiwała głową na słowa Leona po czym z powrotem się do niego przytuliła.
-Wracamy? Też chciałabym wziąć jeszcze swoje rzeczy...-mruknęła cicho.
Diego pogłaskał ją po włosach i pokiwał głową.
-No dobra. To... wy jedźcie i jutro z samego rana pojedziemy na policje.-odparł. Dzisiaj... nie miał siły już na nic. Był strasznie obolały.

Leon/Ludmiła

Chłopak skinął głową, po czym wstał i wziął dziewczynę za rękę.
- Tak, zajedziemy do ciebie, spakujesz się, a potem wracamy do mnie - mruknął i cmoknął ją w czoło.
- Trzymajcie się - dodał, spoglądając na Diego i Ludmiłę, po czym razem z Larą opuścili ich dom.
Blondynka westchnęła pod nosem, po czym wzięła chłopaka za rękę i poprowadziła na łóżko, gdzie go posadziła i sama usiadła obok.
- Bardzo cię boli? - zapytała zmartwiona, dotykając delikatnie jego policzka. Tak strasznie się martwiła...

Diego
Chłopak skinął głową do Leona i Lary po czym przeniósł wzrok na Ludmiłę i westchnął cicho po czym ucałował jej dłoń.
-Nie. Nie tak bardzo. -odparł obejmując ją czule i muskając jej skroń.

Ludmiła

Skinęła delikatnie głową i patrzyła mu chwilę w oczy. Potem westchnęła i wtuliła w się niego delikatnie.
- Przepraszam, po prostu się martwię - szepnęła, kreśląc delikatnie wzorki na jego klatce piersiowej. Chciała żeby to wszystko się już skończyło...
- Diego... Gdzie chcesz wyjechać? - zapytała po chwili, unosząc lekko głowę.

Diego
Chłopak pokręcił głową i westchnął uśmiechając się słabo.
-Przestań mnie za wszystko przepraszać. To ja tu jestem od tego.-odparł lekko rozbawiony. Potem pogłaskał ją po włosach po czym ucałował jej czoło.
-Wyjedziemy gdzie będziesz chciała. Gdzie ci się najbardziej podoba? Albo gdzie zawsze chciałaś pojechać?-spytał.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się tylko słabo, a potem westchnęła i zamyśliła się.
- Ja... Sama nie wiem. Nigdy nad tym nie myślałam... - odparła cicho.
- Ale ty podróżowałeś, prawda? Gdzie według ciebie było... najspokojniej. Bo ja po prostu... Potrzebuję spokoju - dodała szeptem.

Diego
Zamyślił się na chwilę po czym uśmiechnął się lekko i pogłaskał ją po głowie.
-Wiesz... wiem gdzie moglibyśmy wyjechać. To naprawdę piękne miejsce. Zawsze chciałem tam polecieć, ale nigdy mi się nie udało. Co powiesz na Hawaje? Albo może do Australii? Albo... no nie wiem...-mruknął głaszcząc delikatnie jej skórę.

Ludmiła

Mimowolnie się uśmiechnęła, a potem uniosła lekko głowę i pogłaskała go po policzku.
- Hawaje mogą być... - odparła cicho, po czym ucałowała delikatnie jego wargi.
- Kocham cię, bardzo... I dziękuję ci. Będę ci do końca życia wdzięczna za to, co dla mnie robisz, gdyby nie ty dalej... Dalej bym tam chodziła, póki ktoś by mnie pewnie nie zabił - powiedziała cicho, głaszcząc skórę chłopaka.

Diego
Westchnął cicho po czym przycisnął ją mocniej do siebie i powoli pogłaskał po ramieniu.
-Nie dziękuj naprawdę. Wystarczy mi, że... że będziesz mnie kochać i nigdy mnie nie opuścisz.-odparł cicho muskając jej skroń.
-Ja też cię strasznie kocham.-dodał.

Ludmiła

Uśmiechnęła się delikatnie, po czym pokiwała głową.
- Obiecuję, że nigdy cię nie zostawię - odparła cicho i cmoknęła chłopaka lekko w czoło. Potem westchnęła i spojrzała na swoje walizki.
- I dzięki za te rzeczy, ja... Pójdę się przebrać - dodała po chwili, powoli podnosząc się z łóżka.

Diego
Chłopak uśmiechnął się i skinął głową po czym położył się na łóżku i odetchnął głęboko przymykając powieki. Sam powinien się przebrać bo jego koszulka była nieco zakrwawiona. Podniósł się i zdjął ją po czym zmienił i spojrzał w okno. Musiał się trochę uspokoić... Już mu nerwy puszczały. Chciał to wszystko mieć za sobą. Chciał po prostu wyjechać i żyć z ukochaną długo i szczęśliwie.

Ludmiła

Znalazła w końcu jakieś ubrania, po czym poszła do łazienki. Tam oparła się o umywalkę i odetchnęła. Miała dość tego wszystkie. Ciągle bała się, że niedługo ktoś stanie w drzwiach i będzie chciał ją zabrać, żeby znów musiała się puszczać. Że skrzywdzą Diego. Albo jej ojca. Westchnęła ciężko i obmyła twarz zimną wodą, po czym zdjęła z siebie wszystko co miała i zamieniła na nową, normalną bieliznę, krótkie, dresowe spodenki oraz luźną koszulkę. Związała jeszcze włosy i wróciła do pokoju.

Diego
Kiedy usłyszał, że Ludmiła wchodzi przeniósł na nią wzrok i uśmiechnął się słabo. Podszedł do niej i objął ją w pasie głaszcząc dół jej pleców.
-Obiecuję, że już niedługo ten koszmar się skończy.-powiedział łagodnie po czym ucałował czule jej czoło i przymknął powieki upajając się jej słodkim zapachem.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się delikatnie, po czym ucałowała delikatnie jego wargi, głaszcząc go po policzku.
- Wierzę Diego... Ale proszę... Nie rozmawiajmy o tym. Nie chcę o tym myśleć kiedy nie muszę - odparła cicho, zagryzając delikatnie dolną wargę.

Diego
Odwzajemnił pocałunek i uśmiechnął się czule po czym pokiwał głową.
-Dobrze. No to... co chcesz robić? Przynieść ci coś? -spytał cicho po czym pogłaskał ją po policzkach. Pociągnął ją na łóżko i posadził ją sobie na kolanach głaszcząc jej talię i biodra.

Ludmiła

Dziewczyna pokręciła lekko głową i pogłaskała go po włosach.
- Nie, nie, nic nie przynoś... Wystarczy mi, że ty jesteś obok - odparła cicho i uśmiechnęła się delikatnie. Potem zamyśliła się na dłuższą chwilę i westchnęła.
- No nie wiem... Obejrzymy coś? - zapytała po chwili.

Diego
Uśmiechnął się po czym pokiwał głową. Wstał i wziął ją na ręce po czym zszedł na dół do salonu. Posadził ją na kanapie, a potem wybrał jakiś film akcji z romansem i zajął miejsce obok niej.
-A poczekaj jeszcze moment.-odparł po czym poszedł do kuchni gdzie zrobił popcorn i wziął picie. Wrócił i usiadł na kanapie po czym załączył film.

Ludmiła

Dziewczyna uśmiechnęła się tylko, a kiedy już wrócił do niej, oparła głowę o ramię chłopaka i oglądała film, co jakiś czas sięgając po popcorn. Kiedy tak leżała i oglądała ten film, poczuła się zmęczona. Wtuliła się w niego mocniej i przymknęła powieki, a zaraz potem przysnęła.

Diego
Objął ją co jakiś czas jedząc popcorn i popijając colą. Potem wyczuł, że dziewczyna wyrównała oddech. Zerknął na nią i uśmiechnął się rozczulony po czym wyłączył film i wziął ją na ręce. Wszedł po schodach po czym ułożył ją na swoim łóżku. Sam położył się obok i przytulił ją do siebie. Przymknął powieki i już po chwili sam zasnął.

Ludmiła

Dziewczyna przebudziła się dopiero jakieś półtorej godziny później. Uchyliła powoli powieki i zamrugała parę razy, a potem spojrzała na Diego. Czuła się z nim tak dobrze... Miała przed trafieniem do agencji paru chłopaków i była teraz pewna, że żaden nie zrobiłby dla niej tyle co Diego.
Uśmiechnęła się delikatnie i przejechała lekko palcami po jego torsie.

Diego
Chłopak czując na sobie czyiś dotyk uchylił powieki i spojrzał na dziewczynę. Uśmiechnął się lekko po czym zamruczał i przycisnął ją mocniej do siebie.
-Dzień dobry skarbie. Dobrze spałaś?-spytał głaszcząc ją po plecach i po włosach.
-Musiałaś być zmęczona.-dodał.

Ludmiła

Dziewczyna uśmiechnęła się lekko i pokiwała głową.
- Tak, byłam... Wiesz, od paru miesięcy nie sypiałam dobrze i dopiero przy tobie mogę normalnie funkcjonować - odparła łagodnie, po czym ucałowała delikatnie policzek szatyna.

Diego
Chłopak uśmiechnął się czule i pogłaskał ją po policzku.
-Cieszę się...-powiedział cicho po czym musnął jej skroń, a potem policzek i wargi. Dłońmi przejechał po jej talii bardzo powoli i delikatnie żeby jej nie przestraszyć.
-Bardzo cię kocham i nigdy, ale to nigdy cię nie skrzywdzę.-szepnął.

Ludmiła

Drgnęła lekko, spinając się, ale potem rozluźniła mięśnie i uśmiechnęła się lekko.
- W-wiem... Ja ciebie też kocham. I wiem, że ty być mnie nigdy nie skrzywdził - odparła cicho i przeczesała lekko włosy chłopaka. Potem przybliżyła się i wpiła delikatnie w jego ciepłe wargi.

Diego
Uśmiechnął się czule i pogłaskał ją po policzku a potem odwzajemnił pocałunek obejmując ją mocniej w pasie. Całował jej wargi z uczuciem ale i z delikatnością i czułością najlepiej jak potrafił. W końcu oderwał się i odetchnął.

Ludmiła

Blondynka odetchnęła głęboko i spojrzała chłopakowi w oczy. Zagryzła delikatnie dolną wargę i spuściła wzrok.
- D-diego, a-ale... Chciałbyś się ze mną kochać? Nie brzydzisz się tego? - zapytała po chwili cicho, opierając czoło o jego tors.

Diego
Zamrugał parę razy zaskoczony po czym westchnął ciężko i przytulił ją do siebie kręcąc głową.
-Co ty skarbie wygadujesz?-mruknął cicho muskając jej skroń.
-Oczywiście że nie. Bardzo cię kocham.-powiedział głaszcząc ją po policzkach.

Ludmiła

Zacisnęła na moment powieki i mocno się w niego wtuliła.
- N-no bo ja... Ja... - głos jej zadrżał, więc odchrząknęła cicho.
- No bo było we mnie już tylu facetów... Sama nie wiem ilu... Ja... Ja się tego tak strasznie brzydzę - powiedziała cicho.

Diego
Zacisnął zęby i westchnął cicho po czym ucałował jej skroń.
-No już kochanie... miałaś o tym nie myśleć...-powiedział. Nie chciał aby była smutna.
-Uśmiechnij się dla mnie proszę...-dodał.

Ludmiła

Dziewczyna spojrzała w oczy Diego i zagryzła lekko dolną wargę. Widziała w jego oczach tą miłość i uczucie... Uwierzyła. Uśmiechnęła się delikatnie i pogłaskała go po policzku, a potem ucałowała wargi.
- Jesteś niesamowity - szepnęła czule.

Diego
Odwzajemnił pocałunek a potem zamrugał parę razy.
-C-Co? Niesamowity? Dlaczego?-zapytał po czym zaśmiał się cicho przeczesując włosy. Ucałował ją w czoło i przytulił do siebie.

Ludmiła

Wtuliła się w niego i westchnęła cichutko.
- No bo... Bo jesteś no. Jesteś kochany,  miły,  słodki, troskliwy i przystojny, a do tego... Do tego zupełnie cię nie obchodziło że jestem prostytutką, pokochałeś mnie... Tak po prostu. Dlatego myślę, że jesteś niesamowity - odparła łagodnie i uśmiechnęła się lekko.

center]Diego
Uśmiechnął się lekko i pogłaskał ją czulr po włosach.
-W takim razie cieszę się że tak myślisz skarbie.-mruknął wesoło.[/center]

Ludmiła

Leżała tak wtulona w chłopaka i myślała. W końcu podniosła się do siadu i przeczesała włosy, a potem zagryzła nerwowo dolną wargę.
- Chciałabym się wykąpać... - zaczęła cicho, a potem spuściła zakłopotana wzrok.
- Może... Może chciałbyś ze mną? - zapytała po chwili.

Diego
Chłopak zamrugał parę razy zaskoczony po czym milczał przez krótką chwilę. Westchnął i uśmiechnął się czule po czym objął ją.
-Skarbie... oczywiście że tak. Chodź.-powiedział po czym wziął ją na ręce i poszedł do łazienki. Tam usadził ją na blacie i nalał wody a potem wlał jeszcze trochę pachnących płynów i wrócił do niej.

Ludmiła

Uśmiechnęła się lekko gdy się zgodził. Patrzyła jak przygotowuje kąpiel, a kiedy do niej wrócił, zagryzła lekko dolną wargę. Przejechała powoli dłońmi po jego ramionach i torsie, a potem spojrzała mu w oczy.
- T-tylko się nie... Nie przestrasz dobrze? Bo... Jestem posiniaczona i poraniona w chyba w każdym miejscu... Ale nie martw się - powiedziała cicho.

Diego
Chłopak zagryzł dolną wargę i skinął głową po czym powoli ściągnął jej koszulkę. Dotknął delikatnie jej siniaków po czym ucałował je, a potem ściągnął jej spodenki. Pozbył się swojej koszulki i spodni. Przejechał dłonią po jej plecach i zatrzymał się na zapięciu stanika. Spojrzał jej w oczy po czym rozpiął go i odłożył na bok to samo robiąc z dolną częścią jej bielizny i swoją. Wziął ją na ręce po czym wszedł do wody i usiadł sadzając ukochaną przed sobą. Odgarnął jej włosy po czym zaczął składać delikatne pocałunki na jej karku i plecach.

Ludmiła

Blondynka drżała delikatnie za każdy razem kiedy dotykał jej skóry. Czuła się tak... Inaczej. Jednocześnie dziwnie, nieco niepewnie, ale z drugiej strony tak przyjemnie...
Kiedy już byli w wodzie, gdy Diego zaczął delikatnie całować jej skórę. Zagryzła lekko dolną wargę i westchnęła cicho. Na początku się spięła, ale potem rozluźniła się i odetchnęła.

Diego
Chłopak wyczuwał jej drgania i spięcia. Oderwał się od jej skóry po czym położył dłonie na jej ramionach i zaczął je delikatnie aczkolwiek umiejętnie masować.
-W porządku? Ch-Chyba się mnie nie boisz co?-spytał cicho naciskając na najbardziej spięte miejsca.
-Jeśli to idzie za szybko to mów.-dodał.

Ludmiła

Westchnęła z przyjemności, rozluźniając mięśnie. Oj, ten masaż był naprawdę przyjemny, a Diego w tym cholernie dobry... Na jego słowa pokręciła lekko głową.
- Nie, nie boję się ciebie, wiem... Wiem, że mnie specjalnie nigdy byś nie skrzywdził. Muszę po prostu... Po prostu przywyknąć - odparła cicho.

Diego
Chłopak uśmiechnął się lekko nie zaprzestając masować jej pleców. Muskał je co jakiś czas. Kiedy dochodził wargami do jej siniaków od razu całował je czulej.
-To dobrze.-powiedział cicho po czym objął ją i pogłaskał delikatnie po brzuchu.
-Mogę ci zadać pytanie?-spytał szeptem.

Ludmiła

To wszystko było takie przyjemne, nawet kiedy całował jej siniaki. Nie bolało, przechodził ją tylko przyjemny dreszcz wzdłuż kręgosłupa. Potem zmarszczyła delikatnie brwi, ale zaraz jej mina złagodniała. Skinęła lekko głową.
- Tak, pewnie, że tak - odparła łagodnie - Pytaj o co chcesz - dodała, opierając się o jego tors.

Diego
Milczał przez naprawdę dłuższą chwilę głaszcząc ją po brzuchu. Zagryzł dolną wargę po czym ucałował ją we włosy.
-Czy... Czy zgodziłabyś się...-zaczął nie za bardzo wiedząc jak dokończyć. W końcu to było dość... trudne pytanie.
-Czy wyszłabyś za mnie, gdybym cię poprosił o rękę?-dodał w końcu.

Ludmiła

Zesztywniała i zamilkła. Analizowała jego słowa, a potem obróciła się tak, żeby móc spojrzeć mu w oczy.
- Nie - odparła po chwili poważnym tonem. Widząc jednak jego minę, pokręciła lekko głową i zaśmiała się.
- No już, już, spokojnie. Nie zgodziłabym się teraz, ale jak to wszystko się skończy... Wtedy tak, wtedy bym się zgodziłam - dodała rozbawiona i cmoknęła go lekko w usta.

Diego
Spojrzał na nią zagryzając dolną wargę. Kiedy jednak usłyszał jej drugie słowa odetchnął i jednym ruchem przyciągnął ją do siebie. Pogłaskał ją po plecach i przymknął powieki.
-Cieszę się...-powiedział cicho po czym ucałował jej czoło, policzek, wargi, a potem szyję.
-Strasznie cię kocham i... i chcę być z tobą już na zawsze.-dodał.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się lekko i przytuliła się do chłopaka.
- Ja ciebie też kocham. I... I ja też chcę być zawsze z tobą - odparła cicho. Potem odsunęła się nieco i cmoknęła go w oba policzki. Potem powoli się podniosła.
- Z-zimno już - powiedziała, po czym wyszła z wanny, wytarła się, a potem otuliła ręcznikiem szczelnie.

Diego
Chłopak skinął lekko głową po czym sam się podniósł, wytarł, a potem założył bokserki. Podszedł do dziewczyny po czym objął ją od tyłu w pasie i ucałował jej szyję.
-Zmęczona?-spytał uśmiechając się lekko. Pogłaskał czule jej brzuch, biodra i talię.

Ludmiła

Spojrzała na ich odbicie w lustrze i uśmiechnęła się słabo.
- Troszkę tak - odparła po chwili, kładąc dłonie na jego dłoniach, w pewien sposób je zatrzymując. Lubiła jego dotyk, ale... Ale nie za dużo. Na razie po prostu nie mogła. Obróciła się do chłopaka przodem i posłała mu ciepły uśmiech.
- Chodźmy już spać - powiedziała i ucałowała lekko jego policzek. Potem wyszła z łazienki i wzięła ze swojej walizki jakieś spodenki i koszulkę od piżamy. Oczywiście, miała jakieś koszulki nocne, ale w tej chwili nie dość że chciała zakrywać swoje siniaki to jeszcze nie chciała wyglądać seksownie ani nic.
Ubrała to na siebie i usiadła na łóżku.

Diego
Uśmiechnął się do niej czule po czym pokiwał głową. Wyszedł za nią z łazienki, a potem poszedł do swojego pokoju i przeciągnął się. Usiadł obok ukochanej i cmoknął ją w czoło, a potem ułożył się wygodnie na poduszkach. Przedtem jeszcze zasłonił wszystkie zasłony w pokoju i otworzył okno.
-Chodź do mnie.-powiedział po chwili.

Ludmiła

Spojrzała na chłopaka i uśmiechnęła się delikatnie. Przeczesała jeszcze lekko włosy, a potem przysunęła się do niego i położyła się obok wygodnie. Wtuliła się w jego klatkę piersiową i przykryła ich kołdrą. Leżała tak chwilę, a potem lekko uniosła głowę.
- Obudzisz mnie rano? Bo nie wiem jak długo będę spać, a przecież... Mamy iść na policję - powiedziała po chwili, zagryzając lekko dolną wargę.

Diego
Spojrzał na nią i westchnął po czym pokiwał powoli głową.
-Tak, obudzę. Nie masz się o co martwić, będzie dobrze.-mruknął posyłając jej pocieszający uśmiech. Potem przycisnął ją do siebie i odetchnął.
-A teraz śpij już skarbie. Słodkich snów.-dodał całując ją w czoło.

Ludmiła

Skinęła delikatnie głową, po czym zamknęła oczy, wtulając się w niego mocno. Czasem się bała, że to wszystko to tylko sen i wcale go tu nie ma... Ale gdy uświadamiała sobie, że naprawdę tu jest, to była niesamowicie szczęśliwa.
Rozmyślając tak i czując jego ciepło i zapach, po paru minutach zasnęła.

Diego
Głaskał ją czule po włosach, plecach i ramionach, a widząc, że usnęła uśmiechnął się pod nosem i okrył ją szczelnie kołdrą by nie zmarzła. Sam przymknął powieki i wtulił twarz w jej włosy po czym momentalnie usnął.
Obudził się około dziewiątej. Odetchnął cicho i spojrzał na ukochaną po czym na jego twarzy mimowolnie pojawił się uśmiech.

Ludmiła

Blondynka poczuła, że jakieś promyki padają na jej twarz, jednak tylko zacisnęła mocniej powieki i wtuliła się w chłopaka leżącego obok. Nie chciało jej się wstawać, chciała spać dalej. Parę chwil później znów zasnęła. Śniło jej się... Cóż, różne rzeczy, od tych okropnych rzeczy, które przeżyła w agencji, aż po dawne czasy, zanim Diego wyjechał, co już było nieco przyjemniejsze.

Diego
Chłopak uśmiechnął się i przycisnął dziewczynę mocniej do siebie. Potem zaczął bawić się jej lokami tak, aby jej nie pociągnąć i nie obudzić. W końcu odetchnął i postanowił jednak przerwać jej sen.
-Lu skarbie... pobudka...-szepnął muskając delikatnie jej skroń i policzek.

Ludmiła

Dziewczyna poruszyła się lekko, a potem uchyliła powoli powieki. Jej wzrok od razu spoczął na Diego. Spojrzała mu w oczy i uśmiechnęła się słabo.
-D-dzień dobry - szepnęła i dotknęła lekko jego policzka.

Diego
Chłopak uśmiechnął się lekko po czym ujął jej dłoń i ucałował czule palce.
-Dzień dobry skarbie.-powiedział łagodnie.
-Jak ci się spało? Dobrze się czujesz?-spytał głaszcząc ją po brzuchu, a potem po talii.

Ludmiła

Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, a potem podniosła powoli do siadu. Dalej była obolała w dolnych partiach ciała, jednak było już o wiele lepiej.
- Dobrze, dziękuję - odparła i pogłaskała lekko jego dłoń. Troszkę się bała... Tej wizyty na policji, ale wiedziała, że musi to przeżyć.

Diego
Również się podniósł do siadu i przeczesał włosy.
-No... no dobra to się szykuj. Ja też się ogarnę, zadzwonię do Leona i... i jedziemy załatwić tą sprawę, a potem... potem stąd wyjedziemy.-odparł i ucałował czule jej policzek. Potem wstał i zaczął się ubierać.

Ludmiła

Skinęła lekko głową, po czym wstała i podeszła do walizek. Znalazła jakieś krótkie spodenki oraz beżowy sweter i szybko je na siebie ubrała. Potem rozczesała jeszcze włosy i pomalowała się lekko. Na nogi włożyła czarne trampki i już była gotowa.

Diego
Chłopak ubrał jasną koszulkę i ciemne jeansy po czym przeczesał włosy i spojrzał na Ludmiłę. Uśmiechnął się widząc, że jest gotowa po czym wziął telefon i napisał do niego, że wychodzą i jadą na komisariat. Objął ukochaną w pasie po czym wyszli z jego domu, a potem zajęli miejsca w samochodzie i ruszyli.

Ludmiła

Dziewczyna weszła do domu chłopaka i spojrzała na niego z uśmiechem. Poczuła jakby cały ten ciężar, który miała przez te lata po prostu z niej spadł. Podeszła do Diego i zaplotła mu dłonie na szyi, a potem stanęła na palcach i wpiła się w jego wargi, czule i delikatnie, potem pogłębiając ten pocałunek.

odpływam ;-;

Diego
Uśmiechnął się a potem objął ją mocniej w pasie i odwzajemnił go z całą czułością jaką ją darzył. Potem oderwał się i odetchnął głęboko.
-To już koniec... jesteś wolna.-powiedział cicho.

Tak wcześnie? ;-;
Ludmiła

Blondynka roześmiała się i pokiwała lekko głową.
- Tak... Tak, jestem wolna i taka się czuję... Dzięki tobie - odparła cicho i musnęła jeszcze raz jego wargi, a potem mocno przytuliła. Była szczęśliwa i wolna, pierwszy raz od tak długiego czas.

Diego
Chłopak uśmiechnął się szeroko i przytulił ją mocno do siebie głaszcząc delikatnie po plecach. Ucałował czule czubek jej głowy po czym odetchnął jej słodkim zapachem przymykając powieki.
-Pamiętaj... zawsze możesz na mnie liczyć i nie ważne co się stanie ja zawsze będę przy tobie.-odparł cicho.

Ludmiła

Uśmiechnęła się leciutko i odsunęła się nieco od chłopaka. Pogłaskała go czule po policzku i roześmiała się.
- Wiem Diego, wiem - odparła łagodnie i jeszcze raz ucałowała jego wargi. Czuła się taka szczęśliwa i wolna... No i zakochana. Nigdy nikogo tak mocno nie kochała.

Diego
Uśmiechnął się delikatnie i pogłaskał ją czule po włosach odwzajemniając pocałunek. Potem jednym szybkim ruchem wziął ją na ręce i zaśmiał się.
-To co chcesz robić kochanie?-spytał wesoło muskając jej skroń.

Ludmiła

Blondynka zamyśliła się, a potem pokręciła delikatnie głową.
- Tak szczerze, to nie mam pojęcia - odparła rozbawiona, zaplatając dłonie na jego szyi, żeby nie spaść.
- Zresztą, ty lepiej znasz ten dom i wiesz co tu można robić - dodała śmiejąc się i przeczesała lekko jego ciemne włosy.

Diego
Zaśmiał się cicho po czym ucałował jej czoło i poszedł na górę do swojej sypialni. Tam ułożył ją lekko na łóżku po czym wziął gitarę i usiadł obok niej. Przejechał palcami po strunach i uśmiechnął się do siebie po czym zaczął grać, a potem śpiewać.
-Y es que yo soy así
Mi vida es alocada
Sin red y voy a mil
Mi ley es doble o nada
Y es que yo soy así
Con solo una mirada
Vas a quedar de mi
Por siempre enamorada

Ludmiła

Zamrugała parę razy zaskoczona, a potem roześmiała się cichutko i poprawiła się na poduszkach, opierając o framugę. Słuchała głosu chłopaka rozmarzona, a kiedy skończył śpiewać, patrzyła w jego oczy, a w swoim poczuła łzy wzruszenia. Pokręciła głową, po czym przytuliła Diego.
- Tak strasznie cię kocham - szepnęła. 

Diego
Spojrzał na nią z uśmiechem, a potem zaśmiał się i pokręcił głową odkładając gitarę. Przysunął się do niej po czym przytulił ją mocno do siebie i pogłaskał po głowie.
-Hej skarbie nie płacz proszę cię.-mruknął rozbawiony.
-Ja ciebie też strasznie kocham.-dodał muskając jej skroń.

Ludmiła

Zaśmiała się i otarła delikatnie policzki, a potem odsunęła się nieco i spojrzała chłopakowi w oczy. Pogłaskała go lekko po policzku i zagryzła dolną wargę. Potem pochyliła się i wpiła w wargi chłopaka, zarzucając mu ręce na szyję. Jej serce, jak zawsze zresztą, troszeczkę przyśpieszyło, a przyjemny dreszcz przeszył jej ciało.

Diego
Uśmiechnął się i odwzajemnił pocałunek obejmując ją mocniej w pasie i delikatnie głaszcząc ją po talii. Potem nieco pogłębił pocałunek, ale tak żeby jej nie wystraszyć i powoli ułożył ją na poduszkach zwisając nad nią. W końcu oderwał się i oparł swoje czoło o jej. Odetchnął głęboko i przymknął na moment powieki.

Ludmiła

Dziewczyna odetchnęła głęboko i pogłaskała chłopaka po policzku. Przyglądała mu się chwilę, zagryzając delikatnie dolną wargę.
- W-w porządku? - zapytała cicho. Prawda była taka, że bardzo by chciała... Pójść nieco dalej między nimi, ale... Ale bała się.

Diego
Uniósł na nią wzrok i uśmiechnął się czule po czym pokiwał głową.
-Tak. Wszystko okej.-powiedział i ucałował czule jej czoło. Tak naprawdę starał się jakoś opanowywać. Nie chciał jej skrzywdzić, ani wystraszyć, a tym bardziej zniechęcić do niego. Opadł obok niej na poduszki i odetchnął.

Ludmiła

Przyglądała się chłopakowi, a potem westchnęła cichutko. Pogłaskała go lekko po policzki i zagryzła dolną wargę.
- P-przepraszam... Wiem, że musisz... Się ciągle powstrzymywać... Ja... Chciałabym żebyś nie musiał tego robić, ale... - urwała na moment i wtuliła się w niego.
- Seks nie sprawiał mi przyjemności od lat, boję się tego wszystkiego - szepnęła.

Diego
Spojrzał na nią po czym zagryzł dolną wargę i westchnął kręcąc głową.
-Skarbie... Nie musisz przepraszać, rozumiem.-mruknął cicho głaszcząc ją czule po plecach.
-Tylko czasem... Mam taką ochotę... Że coraz trudniej jest mi się powstrzymywać.-dodał cicho głaszcząc ją po włosach.

Ludmiła

Dziewczyna zacisnęła lekko wargi w wąską linię, a potem westchnęła cicho.
- Wiem Diego - odparła cicho, opierając czoło o jego tors. Nie wiedziała co ma powiedzieć, nie mogła tego zrobić. Jeszcze nie dziś.
- O-obiecuję, że nie będziesz już musiał długo czekać... - szepnęła w końcu - Tylko... Chciałabym żeby to było... Inne niż to co było do tej pory. Niezwykłe - dodała cicho.

Diego
Spojrzał na nią i westchnął po czym pogłaskał ją po włosach.
-N-Nie musisz się dla mnie śpieszyć. Wiem, że to dla ciebie trudne.-mruknął cicho.
-I będzie. Obiecuję, że to będzie najniezwyklejsze na świecie.- powiedział uśmiechając się delikatnie.

Ludmiła

Uśmiechnęła się lekko, po czym ucałowała czule jego policzek.
- Cieszę się, że to mówisz - odparła cicho, po czym podniosła się do siadu i przeciągnęła.
- Swoją drogą trzeba by pozałatwiać to wszystko jeżeli chodzi o wyjazd. Wiesz, samolot, jakieś noclegi... - dodała, zagryzając lekko dolną wargę. Troszkę źle się czuła z tym, że w sumie to będzie teraz na utrzymaniu chłopaka... Postanowiła znaleźć sobie normalną pracę.

Diego
Skinął głową po czym również podniósł się do siadu i wziął laptopa stojącego niedaleko jego łóżka. Położył go sobie na kolanach po czym otworzył internet i wpisał w niego domy na Hawajach. Zaczął przeglądać różne domy na własność za dość... wysoką cenę. Jednak u niego pieniądze nie były ważne. Do tego miał ich dość.
-Co myślisz?-zapytał.

Ludmiła

Zajrzała mu przez ramię i już miała coś powiedzieć, ale kiedy zobaczyła cenę aż wstrzymała oddech.
- Boże... Żartujesz? D-diego ja nie mogę... To jest za dużo pieniędzy - stwierdziła, kręcąc delikatnie głową. Nie chciała żeby wydawał tyle kasy, przecież... Ona w życiu chyba tyle nie miała w ręce, na koncie, gdziekolwiek.

Diego
Chłopak spojrzał na nią, a potem znów na cenę i zaśmiał się kręcąc głową.
-Miałem na myśli... czy ci się podoba? Cena to tylko liczba.-odparł rozbawiony po czym objął ją lekko i cmoknął w skroń.
-Poza tym myślę, że... że to rozsądna cena za ten dom. W końcu stoi blisko oceanu.-dodał.

Ludmiła

Westchnęła ciężko i pokręciła lekko głową, po czym spojrzała na dom.
- Ale ty jesteś uparty... - mruknęła tylko pod nosem, po czym przeczytała to co pisało w opisie.
- No... No jest piękny i w ogóle, lokalizacja też jest cudowna... - dodała, wzdychając cicho.

Diego
Zaśmiał się i ucałował jej czoło.
-Przecież mnie znasz.-odparł rozbawiony. Potem wysłuchał jej i pokiwał głową.
-A do tego jest to bliźniak więc Leon i Lara mogliby zamieszkać obok. Co ty na to?-zapytał patrząc na ukochaną.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się lekko i pokręciła głową z rozbawieniem, po czym cmoknęła go w skroń.
- Dobrze, niech tak będzie - odparła, po czym przeciągnęła się i westchnęła, opierając głowę o jego ramię.
- Ale jak tam zamieszkamy to szukam sobie normalnej pracy - dodała cicho.

Diego
Uśmiechnął się po czym wszedł na portal społecznościowy znalazł Leona i wysłał mu ofertę z napisem "Co myślisz?" po czym objął ukochaną.
-A co chciałabyś robić?-spytał cicho muskając jej skroń, a potem policzek.

Ludmiła

Dziewczyna wzruszyła delikatnie ramionami i westchnęła.
- Nie wiem, cokolwiek normalnego. Mogę być kelnerką w restauracji albo coś - odparła po chwili.
- Wiesz... Wiesz, że dla mnie ważna jest muzyka. Tak samo ważna jak dla ciebie. Ale wątpię, że znajdę jakąkolwiek pracę w której to mi się przyda - dodała.

Diego
Przytulił ją do siebie i pogłaskał delikatnie po ramieniu po czym zagryzł lekko dolną wargę.
-A... A nie chciałabyś pracować ze mną?-spytał cicho spoglądając na nią. W końcu mógłby porozmawiać z paroma osobami, a może nawet Ludmiła nagrałaby coś własnego.

Ludmiła

Dziewczyna zamrugała parę razy zaskoczona, a potem spojrzała na chłopaka.
- C-co masz na myśli? - zapytała marszcząc delikatnie brwi. Nie chciała żeby Diego załatwiał jej karierę i tego typu rzeczy. To byłoby... Takie dziwne.

Diego
Zamilkł na chwilę po czym spojrzał jej w oczy i przeczesał włosy.
-Chodzi mi o to, że... nasza wytwórnia szuka nowej wokalistki. Nie musi mieć dużego doświadczenia takiego jak występowanie i tak dalej. Pomyślałem, że może... może byś chciała?-spytał odgarniając włosy z jej twarzy.

Ludmiła

Spojrzała na niego zaskoczona, a potem westchnęła cichutko.
- No ja... Sama nie wiem. M-mogę spróbować i spotkać się z kim z tej wytwórni... - odparła w końcu, wzruszając ramionami.
- Ale musisz mi obiecać, że nie będziesz się do tego mieszać. Nie chcę zdobyć takiej pracy tylko dlatego, że jestem twoją dziewczyną- dodała.

Diego
Zaśmiał się i pokręcił głową z niedowierzaniem po czym ułożył ją powoli na poduszkach i zwisł nad nią.
-Obiecuję. Masz moje słowo.-mruknął wesoło głaszcząc ją po policzku. Potem pochylił się i ucałował czule jej wargi.
-Będziesz najlepsza.-dodał.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się leciutko i roześmiała się pod nosem. Zaplotła dłonie na jego karku i pogłaskała go delikatnie.
- Tak, tak, dla ciebie we wszystkim jestem najlepsza, nawet jak jestem do kitu - stwierdziła rozbawiona i pokręciła głową.

Diego
Zaśmiał się i pokręcił głową po czym ucałował jej czoło.
-To takie złe? Powinnaś się cieszyć.-odparł rozbawiony po czym położył się obok niej i przytulił ją do siebie przymykając powieki.
-Jestem.... zmęczony....-dodał.

Ludmiła

Dziewczyna uśmiechnęła się leciutko i ucałowała czule jego policzek.
- W prządku, śpij już jeżeli chcesz - odparła łagodnie i pogłaskała go po włosach. Sama też była już troszeczkę zmęczona.

Diego
Odetchnął cicho i wtulił twarz w jej włosy. Ucałował czule jej skroń, a potem policzek po czym ułożył się wygodnie przytulając ją do siebie. Nie minęło parę chwil, gdy jego oddech się wyrównał, a serce zaczęło bić w normalnym tempie. Odpłynął w krainę Morfeusza.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się rozczulona i pogłaskała go po włosach. Potem wtuliła się w niego i zamknęła oczy. Leżała tak, naprawdę dłuższą chwilę, wdychając zapach chłopaka. Po jakimś czasie w końcu także odpłynęła w krainę snów.

Diego
Obudził się dopiero jakoś wieczorem. Westchnął ciężko i uchylił powieki, a potem spojrzał na ukochaną i uśmiechnął się czule odgarniając z jej twarzy kosmyki włosów. Ucałował jeszcze jej czoło, a potem przyglądał się jej głaszcząc ją delikatnie po ramieniu.

Ludmiła

Blondynka poczuła na sobie dotyk, więc powoli uchyliła powieki. Podniosła wzrok i padł on od razu na jego oczy. Uśmiechnęła się czule i dotknęła policzka chłopaka.
- Jak się spało skarbie? - zapytała łagodnie.

Diego
Uśmiechnął się po czym ucałował jej dłoń.
-Cudownie. Uwielbiam się budzić obok ciebie.-powiedział cicho po czym musnął jej skroń.
-A tobie jak się spało?-zapytał łagodnie.

Ludmiła

Roześmiała się cicho i pogłaskała go po policzku.
- Dobrze, naprawdę dobrze - odparła łagodnie, po czym podniosła się do siadu i przeciągnęła.
- A ty chyba naprawdę byłeś zmęczony - dodała i poczochrała go po włosach.

Diego
Uśmiechnął się po czym odetchnął i pokiwał głową.
-No trochę...-mruknął głaszcząc ją po policzkach.
-Tak naprawdę to... nie mam na nic siły.-dodał po chwili zagryzając dolną wargę.
-I wszystko mnie boli.-dodał.

Ludmiła

Blondynka spojrzała na niego zmartwiona i pogłaskała po policzku. Podniosła się z łóżka i uśmiechnęła się lekko, bo coś wpadło jej do głowy.
- No to... Zdejmij koszulkę i połóż się na brzuchu, a ja za chwilę wrócę - powiedziała wesoło, po czym poszła do łazienki poszukać pewnej rzeczy.

Diego
Zamrugał parę razy zaskoczony po czym podniósł się do siadu i ściągnął swoją koszulkę. Odłożył ją na bok po czym ułożył się na brzuchu i odetchnął głęboko czekając na ukochaną. Był ciekaw co chce zrobić. Miał nadzieję, że to będzie coś przyjemnego.

Ludmiła

Blondynka weszła do łazienki i przeszukała szafki. W końcu udało jej się znaleźć specjalny olejek o zapachu jaśminu. Wróciła do pokoju, zgasiła światło i zapaliła jedynie lampki. Potem weszła na łóżko i usiadła chłopakowi na pośladkach, a potem wylała na dłonie olejek, a potem zaczęła powoli, ale umiejętnie masować jego spięte mięśnie.

Diego
Chłopak czekał i już powoli zaczął się niecierpliwić, gdy do pokoju weszła dziewczyna. Nie zdążył się nawet obrócić, kiedy usiadła mu na pośladkach i poczuł jej dłonie masujące jego plecy. Jęknął cicho, a potem westchnął i zamruczał.
-Jestem w niebie...-mruknął cicho.

Ludmiła

Na jego słowa roześmiała się cichutko, ale nie przestała masować jego plecy, nie tylko góry, ale także dołu oraz ramion. Bardziej spięte miejsca naciskała nieco mocniej, a po jakimś czasie pochyliła się i zaczęła lekko całować jego skórę. Satysfakcjonowało ją to, że sprawia mu taką przyjemność, szczególnie słysząc jego jęki czy pomruki.

Diego
Kiedy naciskała na jego najbardziej napięte miejsca wydawał z siebie jęk. W końcu odetchnął głęboko i rozluźnił wszystkie miejsce.
-Jesteś cudowna...-mruknął cicho kręcąc głową z niedowierzaniem.
-Chyba związałem się z aniołem.-dodał.

Ludmiła

Blondynka zamrugała parę razy, a potem roześmiała się cicho i pokręciła lekko głową.
- Uwierz, że naprawdę nie jestem aniołem... - mruknęła rozbawiona, przejeżdżając palcami po jego plecach. Znalazła jeszcze jeden mocno napięty punkt u ich dołu i nacisnęła go mocniej, składając pocałunki na karku chłopaka.

Diego
Jęknął gdy nacisnęła na kolejny spięty punkt. Potem odwrócił się do niej przodem i posadził ją sobie na biodrach.
-Dla mnie jesteś.-powiedział cicho po czym podniósł się do siadu i ucałował czule jej wargi, a potem skroń, policzek i ucho, które delikatnie przygryzł.

Ludmiła

Zagryzła lekko dolną wargę i jęknęła cichutko, kiedy przygryzł płatek jej ucha. Serce zabiło jej szybciej i przeszedł ją przyjemny dreszcz. Było jej tak dobrze... Miała coraz mniejsze wątpliwości co do ich współżycia. Coraz bardziej chciała to zrobić i jakiś głupi strach powoli z niej znikał.
Przejechała powoli dłońmi po jego brakach i plecach.
- No dobra, to jestem twoim aniołkiem, niech będzie - mruknęła rozbawiona.

Diego
Uśmiechnął się po czym zszedł pocałunkami do jej policzka, a potem szyi, na której zaczął składać powolne i delikatne pocałunki.
-Tylko moim...-mruknął cicho przejeżdżając dłońmi po jej talii i biodrach.

Ludmiła

Roześmiała się cichutko i zagryzła lekko dolną wargę, wzdychając. To było takie przyjemne... Czuła jakby zupełnie odlatywała.
- Tylko twoim, na zawsze twoim - odparła cichutko, po czym przejechała dłońmi po jego klatce piersiowej chłopaka. Oddychała nieco nierówno, a jej serce waliło jak młotem.

Diego
Uśmiechnął się lekko po czym zszedł pocałunkami do jej dekoltu, a potem do jej ramion i nadgarstków.
-Nie przesadzam? Powiedz jeśli mam przestać...-szepnął głaszcząc ją po policzku i patrząc jej w oczy. Później pochylił się i ucałował jej wargi czule, ale później namiętnie.

Ludmiła

Blondynka miała już coś powiedzieć, kiedy znów ją pocałował. Odwzajemniła to, starając się być tak samo namiętną. Kiedy się od siebie oderwali, odetchnęła głęboko i pokręciła lekko głową.
- Nie... Nie przestawaj, proszę - odparła cicho i przeczesała delikatnie jego włosy.
- Nie chcę żebyś przestawał - dodała cicho.

Diego
Pogłaskał ją po policzkach i uśmiechnął się czule po czym zszedł pocałunkami do jej szyi i dekoltu. Dłońmi przejechał po jej talii, a potem biodrach i w końcu położył dłoń na jej udzie.
-W porządku...-powiedział cicho i podjechał dłonią nieco wyżej.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się tylko delikatnie i pogłaskała go po włosach. Mimo iż przedtem robiła to już tyle razy, to teraz nie wiedziała jak się zachować. No bo... Przecież wtedy to faceci robili wszystko, a tym razem... Nie chciała tak po prostu leżeć. Zagryzła lekko dolną wargę, po czym znów zaczęła całować klatkę piersiową chłopaka, a potem jego brzuch.

Diego
Chłopak uśmiechnął się i odetchnął cicho po czym zagryzł dolną wargę. Przycisnął ją mocniej do siebie po czym wpił się namiętnie w jej wargi, a kiedy się od siebie oderwali odetchnął głęboko.
-Nie... Ja... Chyba już nie mogę się powstrzymać...-szepnął.

Ludmiła

Blondynka zagryzła lekko dolną wargę i patrzyła mu w oczy przez chwilę, milcząc. Potem jednak dotknęła jego policzka i uśmiechnęła się lekko.
- Więc tego nie rób... Przestań się powstrzymywać, ale... Proszę, bądź delikatny - powiedziała cicho, przejeżdżając powoli dłońmi po jego barkach i ramionach.

Diego
Chłopak zagryzł dolną wargę po czym skinął głową i ucałował czule jej policzek.
-Obiecuję...-powiedział cicho po czym powoli podwinął jej bluzkę i ucałował delikatnie jej brzuch. Głaskał ją po talii, biodrach i udach podwijając jej górną część ubrania jeszcze bardziej.

Ludmiła

Blondynka zamruczała cicho i pogłaskała chłopaka po włosach, a potem jednym ruchem zdjęła swoją bluzkę i położyła ją gdzieś z boku. Czuła się tak dobrze...
Powoli przejechała dłońmi po jego barkach, a potem plecach i łopatkach.

Diego
Uśmiechnął się pod nosem po czym omiótł ją spojrzeniem.
-Jesteś prześliczna...-szepnął jej do ucha muskając je czule. Potem pogłaskał ją po talii, pochylił się i zaczął muskać jej brzuch, a potem wewnętrzną stronę ud.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się tylko delikatnie, a potem zagryzła mocno dolną wargę i wplotła delikatnie palce w jego włosy. Serce mało nie wyskoczyło jej z klatki piersiowej. Nigdy się tak nie czuła, nie miała pojęcia, że to może wszystko być tak przyjemne, tak ją odprężać. Jej mięśnie momentalnie się rozluźniły, nie była już ani troszkę zestresowana czy spięta.

Diego
Chłopak pogłaskał lekko jej uda, a potem powoli ściągnął jej spodenki. Ucałował czule podbrzusze i przejechał po nim językiem.
-Na pewno chcesz to zrobić dzisiaj?-spytał cicho głaszcząc jej biodra i zagryzł dolną wargę.

Ludmiła

Wstrzymała oddech, kiedy przejechał językiem po jej skórze. Potem uchyliła do tej pory przymknięte powieki i spojrzała na chłopaka lekko zamglonym wzrokiem.
- Oczywiście, że tak - odparła cicho.
- Skoro już... Już jesteśmy tak daleko, ja nie chcę tego przerywać - dodała cicho i pogłaskała go po włosach.

Diego
Chłopak spojrzał na nią po czym skinął głową i odłożył jej spodenki. Przejechał dłońmi po jej talii, a potem wsunął je pod jej plecy i powoli rozpiął jej stanik.
-Jesteś aniołem... Takim ślicznym...-szepnął kręcąc głową z niedowierzaniem. Pochylił się i zaczął muskać jej piersi.

Ludmiła

Dziewczyna zaśmiała się cichutko na jego słowa i pokręciła tylko głową z rozbawieniem, ale kiedy zaczął całować jej piersi, jej śmiech zamienił się w cichy jęk rozkoszy. Przeczesała delikatnie jego, a potem wplotła dłoń w jego włosy, zagryzając mocno dolną wargę. Jej serce waliło tak szybko, że miało nie stanęło.

Diego
Uśmiechnął się pod nosem z satysfakcją po czym bardzo powolnymi ruchami ściągnął jej bieliznę. Odłożył ją po czym przejechał wargami wzdłuż jej ciała. W końcu zatrzymał się na kobiecości. Przejechał po niej palcem, a potem zaczął ją całować delikatnie i czule.

Ludmiła

Zadrżała lekko kiedy przejeżdżał palcem po jej kobiecość palcem, a kiedy zaczął ją całować, jęknęła głośno i zamknęła oczy. Opłynęła, czuła się jak w raju. Boże, to było takie niesamowite... Po raz pierwszy w życiu bliskość z chłopakiem sprawiała jej przyjemność. Zanim poszła do agencji nie była już dziewicą, ale spała z tymi chłopakami bo nalegali, a ona nie umiała odmawiać. I w sumie ani w trakcie ani po stosunku nie czuła nic.
A teraz... Teraz to było coś niesamowitego. Chciała mu się jakoś odwdzięczyć, coś zrobić, ale po prostu nie mogła, rozkosz i podniecenie tak nią zawładnęło, że mogła tylko leżeć i cicho wzdychać oraz jęczeć.

Diego
Pieścił jej kobiecość naprawdę długi czas. Czuł, że daje jej to przyjemność więc nie przestawał. W końcu jednak oderwał się i oblizał wargi, a potem wpił się w jej usta. Dłonią pogłaskał jej piersi, talię, brzuch, biodra, a potem zatrzymał się na kobiecości. Zawahał się przez chwilę, jednak potem powoli i delikatnie tak, żeby nie sprawić jej bólu wsunął w nią palce.

Ludmiła

Blondynka odwzajemniła pocałunek, a potem wstrzymała oddech i cała się napięła. Poczuła delikatny ból, ale zaraz potem minął, więc wypuściła powietrze i rozluźniła mięśnie. Przez chwilę naprawdę bolało, ale teraz już nie, teraz po jej ciele zaczęła się rozlewać przyjemność. Westchnęła cichutko i przejechała dłońmi po ramionach chłopaka.

Diego
Chłopak przyglądał się jej twarzy. Kiedy się napięła zagryzł dolną wargę i zatrzymał się na moment, a potem gdy już jej mięśnie się rozluźniły zaczął poruszać palcami powoli i delikatnie nieco przyśpieszając co jakiś czas. Wargami muskał co jakiś czas jej policzki, wargi, szyję, piersi i brzuch próbując dać jej coraz więcej przyjemności.

Ludmiła

Gdy zaczął poruszać palcami, jęknęła głośniej. Czuła się nieziemsko, jak nigdy w życiu. To wszystko było takie niesamowite. Postanowiła jednak coś zrobić. Nie mogła po prostu leżeć i jęczeć.
Przejechała powoli dłońmi po jego plecach, a potem klatce piersiowej i brzuchu. Zatrzymała się przy spodniach, rozpięła pasek i rozporek i szybko je ściągnęła. Został tylko w bokserkach, więc i je zdjęła. Odetchnęła głęboko, po czym dotknęła delikatnie jego męskość, a potem ujęła ją w dłonie i zaczęła nią poruszać.

Diego
Uśmiechnął się delikatnie, kiedy widział jaką to wszystko daje jej przyjemność. Myślał, że... że jednak nie będzie. Myślał, że w jakieś chwili zrezygnuje, odsunie się, przerwie... Gdy dotknęła jego męskości jęknął cicho i zagryzł mocno dolną wargę. Nie sądził, że wykona jakiś ruch, ale wcale mu to nie przeszkadzało. Zaczął poruszać palcami trochę szybciej i głębiej oddychając nierówno.

Ludmiła

Jej oddech jeszcze bardziej przyśpieszył, a jęki stały się częstsze i głośniejsze. Przymknęła powieki, napawając się tą rozkoszą.
Sama zaś zaczęła poruszać dłonią coraz szybciej, co jakiś czas jednak zwalniając, a zaraz znów przyśpieszając. Chciała by i jemu było przyjemnie, bo to byłoby dość samolubne z jej strony... Dawał jej tyle niesamowitych uczuć.

Diego
Jęknął przymykając na moment powieki, gdy tak umiejętnie go pieściła. W końcu jednak wyjął z niej palce i chwycił delikatnie jej biodra głaszcząc je. Spojrzał w jej oczy i zagryzł dolną wargę po czym powolnym ruchem się w nią wpił próbując sprawić jej jak najmniej bólu. Pocałował ją jeszcze namiętnie i odczekał chwilę.

Ludmiła

Wiedziała co zaraz nastąpi, przymknęła oczy i zagryzła dolną wargę. Kiedy poczuła go w sobie, jęknęła głośno. Bolało. Cholernie bolało. Ale tylko na początku. Po chwili jej ciało przystosowała się tej sytuacji i ten kujący ból stopniowo znikał, ustępując przyjemności, aby po chwili zupełnie wyparować. Odwzajemniła pocałunek chłopaka, a potem rozluźniła się i uchyliła powieki. Pogłaskała go po policzku i posłała delikatny uśmiech.

Diego
Chłopak przyglądał się jej twarzy co jakiś czas nerwowo zagryzając dolną wargę. Potem widząc jej uśmiech sam się uśmiechnął i ucałował czule jej czoło. Później zaczął poruszać powoli biodrami przejeżdżając dłońmi po jej ciele. Co jakiś czas muskał wargami jej aksamitną i zaróżowioną skórę.

Ludmiła

Dziewczyna rozluźniła wszystkie mięśnie i westchnęła cichutko. Zacisnęła mocniej uda na jego biodrach i przejechała dłońmi po jego klatce piersiowej. Jej serce gwałtownie przyśpieszyło i podskoczyło do gardła, a oddech stał się nierówny i głośny. Z każdym jego pchnięciem wydawała z siebie jęk, które po jakimś czasie stawały się coraz głośniejsze.

Diego
Chłopak poruszał się w niej dość długo, aż w końcu wyszedł z niej i opadł na poduszki. Próbował uspokoić oddech i bicie serce, a gdy już tak się stało objął ją mocno i przykrył kołdrą.
-Jak... Jak się czujesz? Nie przesadziłem?-spytał cicho muskając delikatnie jej skroń i policzek.

Ludmiła

Leżała chwilę, oddychając szybko i ciężko. Nie łatwo było uspokoić oddech, a tym bardziej głośne, mocne walenie serca. Po chwili jednak wszystko powolutku wracało do normy. Wtuliła się w chłopaka i spojrzała mu w oczy, a potem uśmiechnęła się lekko. Pokręciła głową i pogłaskała jego policzki.
- Jest cudownie. Nigdy w życiu nie czułam się tak niesamowicie. Dziękuję - odparła cicho.

Diego
Odetchnął cicho i pogłaskał ją czule po nagim ramieniu.
-To dobrze. Bałem się, że... że jednak przesadziłem...-wyszeptał muskając delikatnie jej skroń i przytulając ją do siebie.
-Strasznie cię kocham.-dodał.

Ludmiła

Uśmiechnęła się delikatnie i oparła czoło o jego tors. Zamknęła na moment oczy, a potem uchyliła powieki i spojrzała chłopakowi w oczy.
- Ja też cię kocham. I cieszę się, że to wszystko się stało - odparł cicho, głaszcząc go po policzku.
- A... A ty jak się czujesz? Podobało ci się? - zapytała po chwili szeptem, zagryzając nerwowo dolną wargę.

Diego
Chłopak uśmiechnął się delikatnie i pogłaskał ją po włosach. Potem jego uśmiech się poszerzył.
-Byłaś niesamowita.-powiedział wesoło po czym przycisnął ją mocniej do siebie.
-Czuję się... wprost cudownie.-dodał.

Ludmiła

Blondynka pokiwała delikatnie głową, po czym pogłaskała go po włosach i cmoknęła lekko w usta.
- Cieszę się, że to mówisz - odparła cicho, a potem zamknęła oczy i wdychała jego męski zapach.
- A-ale wiesz... Wiesz, że się nie zabezpieczyliśmy, prawda? - szepnęła po chwili.

Diego
Zastygł na chwilę w bez ruchu po czym wstrzymał oddech. Potem odetchnął i skinął lekko głową przyciskając dziewczynę bardziej do siebie.
-Wiem...-powiedział cicho wdychając jej słodkie perfumy.
-Boisz się?-zapytał.

Ludmiła

Blondynka zamknęła oczy i zagryzła lekko dolną wargę, a potem spuściła wzrok na jego tors i zaczęła na nim kreślić jakieś bliżej nieokreślone wzorki.
- Ja... Sama nie wiem... Troszeczkę tak, bo... Nie wiem czy jestem gotowa żeby być matką. Czy kiedykolwiek będę gotowa... - szepnęła.
- A-a ty... Ty jakbyś zareagował? - zapytała po chwili.

Diego
Przejechał dłonią wzdłuż jej kręgosłupa zastanawiając się nad jej pytaniem. Potem spojrzał głęboko w jej oczy i uśmiechnął się łagodnie.
-Ja... Byłbym szczęśliwy.-powiedział po dłuższej chwili milczenia.
-W końcu byłoby to nasze dziecko. Owoc naszej miłości.-dodał całując ją w czoło.

Ludmiła

Dziewczyna uśmiechnęła się słabo i westchnęła.
- C-ciesze się, że tak myślisz... Ale... Ale jednak mam nadzieję, że jednak... Nie jestem w ciąży - odparła cicho i wtuliła się w niego mocniej.
- Mogę cię jeszcze o jedną rzecz zapytać? - odezwała się po chwili.

Diego
Westchnął cicho po czym ucałował czule jej czoło. Domyślał się o co jej może chodzić...
-Pytaj o co chcesz.-powiedział cicho głaszcząc delikatnie jej aksamitną skórę.  Wtulił twarz w jej włosy upajając się zapachem jej słodkich perfum.

Ludmiła

Blondynka zagryzła lekko dolną wargę, zastanawiając się, czy naprawdę o to zapytać. Ale w końcu się przełamała. Przecież chciała to wiedzieć.
- S-spałeś z kimś przedtem? - zapytała cicho.

Diego
Kiedy usłyszał to pytanie westchnął cicho. Domyślał się, że o to chodziło. Odsunął się nieco tak, że spojrzał w jej oczy i powoli skinął głową.
-Tak, spałem.-powiedział zgodnie z prawdą. Nie chciał jej okłamywać. Zresztą nawet nie było po co...

Ludmiła

Dziewczyna pokiwała lekko głową i westchnęła.
- Z wieloma? P-powiesz mi z kim? - zapytała po chwili, wpatrując się w jego tors. Chciała wiedzieć... Nie miała zamiaru się potem złościć, przecież dopiero teraz zostali parą. Ale po prostu chciała wiedzieć.

Diego
Przyglądał jej się chwilę po czym przeczesał jedną dłonią włosy.
-Z dwiema...-odparł łagodnie głaszcząc ją po policzku.
-Jedna... Poznałem ją w Madrycie. Byliśmy parą przez dość długi czas, a potem... potem wszystko się rozleciało.-mruknął.

Ludmiła

Blondynka westchnęła i przytuliła się do chłopaka mocno, kreśląc wzorki na jego klatce piersiowej. Chciała jeszcze bardzo dużo wiedzieć. Dlaczego? Jak było? Czy ją kochał? A co z tą drugą?
Ale... Bała się, że będzie zbyt wścibska, że Diego może się zdenerwować. Przecież jak... Jak będzie chciał to jej powie. Milczała więc, skubiąc lekko dolną wargę.

Diego
Objął ją i pogłaskał czule po plecach. Przyglądał się jej chwilę co jakiś czas bawiąc się jej blond lokami.
-W porządku? Chcesz coś jeszcze wiedzieć? Spokojnie możesz mnie zapytać.-odparł spokojnie muskając jej skroń.

Ludmiła

Blondynka milczała przez chwilę, zastanawiając się nad pytaniem.
- A ta druga dziewczyna? - zapytała w końcu, unosząc się delikatnie na łokciu. Zagryzła dolną wargę i spojrzała mu w oczy.

Diego
Patrzył na nią przez chwilę po czym westchnął i przeczesał włosy.
-Ona... cóż... też ze sobą byliśmy przez dość długi czas dopóki... dopóki nie zdarzył się wypadek.-odparł zagryzając dolną wargę.
-Zderzyła się z jakimś innym samochodem i zmarła.-dodał.

Ludmiła

Zamrugała parę razy zaskoczona, nie wiedząc co powiedzieć. A potem podniosła się do siadu, trzymając kołdrę przy piersi. Spuściła wzrok i ścisnęła dłonie na pościeli.
- P-przepraszam... Nie powinnam pytać - szepnęła, odwracając wzrok. To... To na pewno musiało być dla Diego trudne. Podejrzewała, że naprawdę kochał tą dziewczynę.

Diego
Spojrzał na nią i westchnął przejeżdżając palcami wzdłuż jej kręgosłupa.
-Hej skarbie spokojnie. Nic się nie stało...-odparł i sam się podniósł do siadu.
-W porządku. Nie smuć się.-mruknął obejmując ją ramieniem.
-Uśmiechniesz się dla mnie?-zapytał.

Ludmiła

Westchnęła i spojrzała chłopakowi w oczy. Potem uśmiechnęła się słabo i pokręciła głową.
- Strasznie cię kocham - powiedziała cicho i wtuliła się w niego mocno.
- A... Teraz... Teraz jesteś szczęśliwy? Ze mną? - zapytała po chwili, zagryzając dolną wargę.

Diego
Zaśmiał się i przewrócił oczami kręcąc głową z niedowierzaniem.
-Skarbie... Ile razy mam ci powtarzać, że kocham cię najbardziej na świecie.-odparł całując ją w czoło.
-Jestem z tobą szczęśliwy. Cholernie szczęśliwy.-mruknął głaszcząc ją delikatnie po policzku.

Ludmiła

Patrzyła mu chwilę w oczy, a potem pokiwała głową i uśmiechnęła się delikatnie.
- Cieszę się - odparła i przytuliła do niego mocno. Chwilę tak siedziała, a potem odsunęła się nieco i westchnęła.
- Wiesz... Ja chyba... Pójdę wziąć prysznic. Jeśli nie masz nic przeciwko - powiedziała cicho. Wciąż dziwnie się czuła, w końcu to nie był jej dom.

Diego
Uśmiechnął się i skinął głową cmokając ją jeszcze w czoło.
-Dobrze idź.-mruknął głaszcząc ją po policzku. Potem opadł na poduszki na plecy i spojrzał w sufit. Jutro po południu mieli samolot, więc musieli się do tego czasu spakować... Westchnął pod nosem i przymknął powieki.

Ludmiła

Spojrzała na chłopaka i ucałował jeszcze jego policzek, po czym podniosła się i szybko poszła do łazienki. Zamknęła drzwi, a potem weszła pod prysznic i odkręciła wodę. Odetchnęła czując jak zimne krople stykając się z jej gorącą skórą. Było ciepło, nawet bardzo i taki prysznic to było dla niej ukojenie. Oparła się o ściankę i stała tak jakiś czas, nie za długo. Potem wzięła płyn i szybko roztarła go po ciele, a potem zmyła. Zakręciła wodę, wyszła i owinęła się ręcznikiem. Przeczesała włosy, a potem wróciła do pokoju. Usiadła na łóżku i spojrzała na Diego.
- Śpisz skarbie? - szepnęła, głaszcząc go po włosach.

Diego
Kiedy poczuł jak łóżko się lekko załamuje, a potem czyjaś ręka zaczęła głaskać jego włosy uchylił powoli powieki i spojrzał na dziewczynę.
-Nie. Jeszcze nie. Czekałem na ciebie.-powiedział łagodnie uśmiechając się.
-Zmęczona?-zapytał po chwili całując czule jej dłoń.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się lekko i skinęła lekko głową, po czym ucałowała jego czoło.
- Tak. Ale poczekaj moment - powiedziała jeszcze, po czym wstała i wyjęła z walizki koszulkę nocną do połowy uda. Założyła ją szybko, a potem wróciła do chłopaka i położyła się obok niego.

Diego
Uśmiechnął się po czym okrył ją i siebie kołdrą przyciskając delikatnie dziewczynę do swojej piersi.
-Dobranoc skarbie. Słodkich snów...-szepnął wtulając twarz w jej aksamitne i puszyste włosy. Wdychał spokojnie jej słodki zapach i już po chwili po prostu usnął.

Ludmiła

- Dobranoc - szepnęła tylko i wtuliła się w niego mocno.
Czuła się tak cudownie w jego ramionach... Wydychała męski, przyjemny zapach oraz rozkoszowała się ciepłem. Po jakimś czasie wyczuła, że jego oddech się wyrównał, więc sama zamknęła oczy i po chwili zasnęła.

Diego
Obudził się dopiero o siódmej nad ranem. Dobrze, że zasłonił zasłony, bo wtedy byłoby pełno słońca w pokoju. Spojrzał na ukochaną i uśmiechnął się czule. Pogłaskał ją delikatnie po włosach, a potem ucałował jej czoło i z powrotem przymknął powieki przyciskając ją mocniej do siebie.

Ludmiła

Blondynka przebudziła się, czując na sobie dotyk i wargi ukochanego. Leżała jeszcze jakiś czas, udając, że wciąż śpi, a potem uchyliła powieki i spojrzała na Diego. Pogłaskała go po włosach i uśmiechnęła się delikatnie.
- Dzień dobry skarbie - szepnęła i ucałowała lekko jego policzek.

Diego
Uchylił powieki po czym uśmiechnął się i pogłaskał ją delikatnie po policzku.
-Dzień dobry. Jak się spało?-spytał odgarniając z jej czoła zbłąkane kosmyki włosów.
-Dzisiaj wyjeżdżamy. Cieszysz się?-mruknął muskając wargami jej skroń.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się i odetchnęła.
- Spało się bardzo dobrze... No i tak, cieszę się. Mam dość tego miasta... Ale może kiedyś tu wrócimy. Z drugiej strony przecież się tu wychowaliśmy - uśmiechnęła się delikatnie, a potem westchnęła.
- O której mamy mieć samolot? - zapytała po chwili.

Diego
Chłopak uśmiechnął się lekko i ucałował jej skroń.
-Pewnie, że wrócimy.-mruknął cicho głaszcząc ją po ramieniu.
-O szesnastej.-odpowiedział po czym odetchnął i podniósł się powoli do siadu przeczesując włosy.

Ludmiła

Pokiwała lekko głową i westchnęła, wtulając się w poduszkę, gdyż chłopak się podniósł.
- To dobrze... Nic mi się nie chce - mruknęła, zamykając oczy. Była naprawdę zmęczona, sama nie wiedziała dlaczego... Może przez wczorajszy wieczór? Stosunek zawsze ją kompletnie wyczerpywał. Nie minęła chwilą, a znów zasnęła, już nie tak głębokim snem, ale jednak.

Diego
Chłopak spojrzał na nią po czym uśmiechnął się lekko i wstał okrywając ją kołdrą i całując w czoło. Założył na siebie bokserki po czym poszedł do łazienki wziąć prysznic. Później, gdy już to zrobił zaczął pakować swoje ciuchy do walizek, a potem już inne potrzebne rzeczy. Postanowił nie sprzedawać domu. Bo po co?

Ludmiła

Blondynka przebudziła się dopiero jakieś półtorej godziny później. Uchyliła powoli powieki, a potem je przetarła i ziewnęła. Podniosła się do siadu i rozejrzała po pokoju, a potem spojrzała na zegarek. Była prawie dziewiąta. Westchnęła i podrapała się po głowie. Pewnie wyglądała okropnie, włosy w nie ładzie, rozczochrana, zaspana...
Wygrzebała się z pościeli i zaczęła szukać Diego,a  kiedy go znalazła podeszła i przytuliła od tyłu.

Diego
Zamrugał parę razy, a potem odwrócił się i uśmiechnął szeroko.
-Dzień dobry śpiochu.-mruknął obejmując ją w pasie.
-Wyspałaś się?-zapytał głaszcząc jej włosy i przytulając do swojej piersi.

Ludmiła

Uśmiechnęła się lekko i wtuliła w chłopaka.
- Tak, dzięki że mnie nie budziłeś. Byłam zmęczona - odparła cicho, a potem troszeczkę od niego odsunęła.
- Pakujesz się? - spojrzała na walizki, a potem coś sobie przypomniała.
- Właśnie! Musimy zajechać do mojego mieszkania i zabiorę resztę rzeczy. No i... Chyba sprzedam to mieszkanie... - dodała, marszcząc lekko brwi.

Diego
Pogłaskał ją delikatnie po włosach, a potem ucałował w czubek głowy.
-Nie ma sprawy.-powiedział spokojnie. Na jej pytanie skinął głową i przeczesał włosy.
-No dobra. Skoro chcesz... No chyba, że kiedyś postanowisz się ode mnie wyprowadzić...-odparł i zaśmiał się nerwowo.

Ludmiła

Roześmiała się cicho i pokręciła lekko głową.
- Nie, raczej nie... Chodź... - zamyśliła się, a potem zaśmiała się.
- Nie mam na razie tego w planach - stwierdziła, zaplatając dłonie na jego szyi, a potem stanęła na palcach i ucałowała czule jego wargi.
- Jak się pokłócimy to wygonię cię na kanapę - dodała rozbawiona.

Diego
Objął ją mocniej w talii i odwzajemnił pocałunek. Potem zaśmiał się i pokręcił głową z niedowierzaniem zjeżdżając dłońmi do jej pośladków, które ścisnął lekko.
-Zobaczymy skarbie zobaczymy.-mruknął rozbawiony po czym musnął jej ucho.

Ludmiła

Blondynka podskoczyła zaskoczona i zamrugała parę razy, a potem roześmiała się cicho i pokręciła lekko głową.
- No zobaczymy. Ciekawe czy tam będą wygodne te kanapy... - zamyśliła się, opanowując rozbawienie.
- Wiesz, że jestem kłótliwa - mruknęła po chwili i poczochrała go po włosach.

Diego
Zaśmiał się i przeczesał włosy po czym jednym ruchem przerzucił ją sobie przez ramię.
-Wiem kochanie wiem.-odparł rozbawiony.
-No to gdzie mam cię teraz postawić co?-dodał śmiejąc się pod nosem i rozglądając po domu.

Ludmiła

Pisnęła zaskoczona i od razu znieruchomiała. Wiedziała, że jeżeli zacznie się wyrywać, to może jeszcze się faktycznie wyrwać, a tym samym spaść na podłogę. A tego nie chciała.
- Gdzie ci się zamarzy, ale zrób to jak najszybciej, bo się zaraz porzygam - mruknęła, przewracając oczami.

Diego
Zaśmiał się i pokręcił głową rozbawiony po czym szybkim ruchem przekręcił ją tak, że trzymał ją jak pannę młodą.
-Już lepiej?-spytał wesoło, a potem nieco spoważniał.
-A... jak się czujesz?-mruknął całując ją w czoło.

Ludmiła

Zamrugała parę razy i odetchnęła. Spojrzała na Diego i uśmiechnęła się lekko.
- Tak, już lepiej. I czuję się dobrze, naprawdę dobrze. Nic mnie nie boli i w ogóle... - odparła łagodnie. Wciąż co prawda miała na ciele sporo siniaków, ale jeżeli ich nie dotykała, nie bolały. A intymne partie jej ciała, nawet mimo wczorajszego, nie były już na szczęście obolałe.

Diego
Odetchnął cicho po czym usiadł na kanapie i posadził dziewczynę sobie na kolanach.
-To dobrze. Cieszę się.-mruknął cicho głaszcząc ją po talii. Potem ją usadził obok siebie i cmoknął w policzek.
-Idź się ubieraj.-powiedział rozbawiony.

Ludmiła

Blondynka przewróciła oczami rozbawiona, wstała.
- Dobra, zaraz wracam - odparła i ucałowała jeszcze delikatnie wargi szatyna, a potem poszła na górę. Wzięła z walizki ubrania, a potem założyła je na siebie, a włosy rozpuściła i przewiązała czarno-białą chustką.*
Poprawiła jeszcze makijaż, zamknęła walizkę, wzięła ją i zeszła znów na dół.

*cuś takiego - http://urstyle.pl/styl/Natsuyu/stylizacja/5y4h-4/

Diego
Kiedy jego ukochana wróciła do pokoju spojrzał na nią i aż zesztywniał z wrażenia. Podniósł się z kanapy po czym podszedł do niej i objął ją w pasie.
-Wyglądasz tak pięknie...-szepnął po czym musnął jej skroń, a potem policzek.
-Nie mogę uwierzyć, że jesteś moja.-dodał.

Ludmiła

Roześmiała się cicho i pokręciła głową rozbawiona, zaplatając dłonie na jego szyi.
- Jestem twoim aniołkiem. Tylko twoim - odparła cicho, po czym stanęła na palcach, bo nawet jeszcze w tych szpilkach była za niska, i wpiła się w jego wargi, z początku delikatnie, potem pogłębiając pocałunek.

Diego
Uśmiechnął się szeroko po czym objął ją ciaśniej w pasie i odwzajemnił pocałunek. Potem lekko ją uniósł tak, że zwisała parę centymetrów nad ziemią i zaczął całować ją delikatnie, aczkolwiek z dużą namiętnością. Drugą ręką przejechał po jej włosach, ramionach, placach, talii, a potem ścisnął delikatnie jej pośladki.

Ludmiła

Blondynka zamrugała parę razy zaskoczona, ale potem już tylko odwzajemniała pocałunki chłopaka. Czując na swoich pośladkach jego dłoń, oderwała się od niego i zaśmiała.
- Nie podsycaj ognia - mruknęła rozbawiona i przeczesała jego włosy. Potem delikatnie palcem starła z jego usta resztki swojej szminki.

Diego
Zaśmiał się cicho i spojrzał w jej czekoladowe oczy.
-No dobrze już dobrze.-mruknął po czym postawił ją delikatnie na podłodze i odgarnął z jej twarzy blond kosmyki.
-Uwielbiam twoje oczy wiesz?-powiedział.

Ludmiła

Uśmiechnęła się lekko i pogłaskała go po policzku.
- Nie wiedziałam. Ale teraz już wiem. Miło - odparła łagodnie i ucałowała delikatnie jego policzek, zostawiając na nim różowy ślad. Uśmiechnęła się do siebie i odsunęła od chłopaka. Przeciągnęła się po czym przysiadła na kanapie, zakładając nogę na nogę.

Diego
Uśmiechnął się szeroko po czym przeczesał włosy i usiadł obok niej opierając się o oparcie kanapy.
-To co? Kiedy jedziemy?-zapytał po czym ujął jej dłoń i ucałował ją czule.
-Wiesz, że jestem gotowy w każdej chwili.-dodał.

Ludmiła

Uśmiechnęła się lekko i pokiwała głową, opierając głowę o jego ramię.
- Wiem skarbie... Zaraz możemy jechać - odparła. Spojrzała na niego i ledwo powstrzymała śmiech, ale nic więcej nie powiedziała.

Diego
Chłopak uśmiechnął się i pogłaskał ją po ramieniu po czym cmoknął w czubek głowy.
-W takim razie chodź.-mruknął po czym wziął ją na ręce i wyszedł z domu. Tam posadził ją na miejscu pasażera w samochodzie sam zajmując miejsce kierowcy. Odpalił silnik po czym ruszył do jej mieszkania.